ผิวไหม้คืออะไร

 แสงแดดมากเกินไปสามารถทำลายผิวและสุขภาพของเราได้

การถูกแดดเผาเกิดจากการได้รับแสงแดดหรือรังสียูวีเทียมมากเกินไป การถูกแดดเผาไม่ได้เกิดขึ้นทุกครั้งที่มีการสัมผัสกับผิวหนังการได้รับสัมผัสในระดับต่ำมักทำให้เกิดการฟอกสีผิวคล้ำขึ้นซึ่งเกิดจากการเพิ่มขึ้นของระดับเมลานินซึ่งเป็นเม็ดสีที่มีอยู่ในผิวหนัง

การเผาไหม้สามารถแสดงเป็นสีแดงของผิวหนังที่เกิดจากกลุ่มของหลอดเลือดขยายตัวและแตกออกเมื่อเลือดพุ่งขึ้นสู่พื้นผิวเพื่อพยายามรักษาแผลที่ไหม้ให้กับเนื้อเยื่อที่มีชีวิต การถูกแดดเผาที่รุนแรงมากขึ้นอาจทำให้ผิวหนังพุพองและบ่อยครั้งที่เราเห็นการขาดน้ำเวียนศีรษะและความเหนื่อยล้าแสดงควบคู่ไปกับความเสียหายต่อผิวหนัง

ความเสียหายของผิวหนังที่เกิดจากการถูกแดดเผาบางครั้งอาจทำให้เกิดเนื้องอกที่ไม่ใช่มะเร็งและมะเร็งผิวหนังได้เนื่องจาก DNA ของผิวหนังได้รับความเสียหายมากจนไม่สามารถซ่อมแซมตัวเองได้อย่างถูกต้อง เราสามารถลดโอกาสนี้ได้โดยการไม่เปิดเผยผิวของเราเป็นเวลานานและใช้ครีมกันแดดที่ให้การปกป้องผิวเป็นพิเศษ

5 คำถามที่น่าสนใจ

1. ครีมกันแดดกันน้ำได้จริงหรือ?

ไม่มีครีมกันแดดที่กันน้ำได้อย่างแท้จริง สามารถกันน้ำได้ แต่จะต้องทาซ้ำทุกๆสองสามชั่วโมง แม้แต่เหงื่อก็ส่งผลต่อมันได้!

2. ดวงอาทิตย์อันตรายที่สุดเมื่อใด?

รังสียูวีมีความรุนแรงที่สุดระหว่างเวลา 10.00 น. ถึง 14.00 น. ในออสเตรเลียการถูกแดดเผาอาจเกิดขึ้นภายในเวลาไม่ถึง 15 นาทีในวันที่อากาศดีมกราคม รังสียูวีไม่เกี่ยวข้องกับอุณหภูมิ

3. ลอกคืออะไร 

การลอกผิวเป็นวิธีหนึ่งของร่างกายในการกำจัดเซลล์ผิวที่ถูกทำลายซึ่งอาจกลายเป็นมะเร็ง เซลล์ผิวที่ถูกทำลายทำลายตัวเองและหลุดลอกเป็นแผ่น ๆ

4. เราผิวสีแทนได้อย่างไร?

สีผิวขึ้นอยู่กับเม็ดสีที่เรียกว่าเมลานินซึ่งช่วยปกป้องผิวของคุณโดยการดูดซับรังสียูวีและจะทำให้สีเข้มขึ้นเมื่อทำเช่นนั้นทำให้คุณเป็นสีแทน

5. เมฆปกป้องเราหรือไม่?

ในวันที่มีเมฆมาก 30 ถึง 50 เปอร์เซ็นต์ของรังสียูวีจากดวงอาทิตย์จะมาถึงผิวของคุณดังนั้นจึงยังคงสามารถเผาไหม้ คุณอาจไม่รู้สึกถึงรังสีดวงอาทิตย์หากมีลมแรง แต่ก็ยังสร้างความเสียหายได้

10 ธาตุอันตราย

 ธรรมชาติมีสารอันตรายมากมาย แต่การเข้าใจว่ามันช่วยให้เราปลอดภัยมากขึ้น

Marie Curie เป็นผู้หญิงคนแรกที่ได้รับรางวัลโนเบลเกียรติยศสูงสุดทางวิทยาศาสตร์ แต่ผลงานของเธอยังทำให้เธอเสียชีวิตก่อนวัยอันควร เธอและสามีของเธอปิแอร์ใช้เวลาหลายปีในการบดหินกัมมันตภาพรังสีอย่างระมัดระวังและแช่ผงในกรด ในปีพ. ศ. 2441 พวกเขาได้ค้นพบพอโลเนียมธาตุชนิดใหม่และอีกไม่กี่เดือนต่อมามารีก็จะค้นพบเรเดียมด้วย แต่พวกคูรีไม่รู้ว่างานของพวกเขาเสี่ยงแค่ไหน นักวิทยาศาสตร์ได้ค้นพบกัมมันตภาพรังสีเมื่อไม่กี่ปีก่อนหน้านี้ ปัจจุบันเราทราบแล้วว่ากัมมันตภาพรังสีเป็นอันตรายมาก ยิ่งไปกว่านั้นพอโลเนียมอาจเป็นองค์ประกอบที่มีกัมมันตภาพรังสีมากที่สุด

อันตรายมาจากการสร้างโครงสร้างอะตอมขององค์ประกอบ ที่ศูนย์กลางของแต่ละอะตอมจะมีนิวเคลียส ในธาตุกัมมันตภาพรังสีนิวเคลียสจะแตกออกจากกันทำให้เกิดชิ้นส่วนเล็ก ๆ ที่อาจเป็นอันตรายต่อคน นอกจากนี้ยังมีเมฆอิเล็กตรอนล้อมรอบนิวเคลียสของแต่ละอะตอม จำนวนอิเล็กตรอนที่อะตอมมีและวิธีสร้างนิวเคลียสทำให้องค์ประกอบทั้งหมดทำงานแตกต่างกัน จากเคมีนี้ก่อให้เกิดอันตรายต่างๆมากมาย

อันตรายบางอย่างเกิดขึ้นเนื่องจากองค์ประกอบเป็นพิษหรือเป็นพิษ บ่อยครั้งที่สารพิษดังกล่าวทำงานได้เนื่องจากองค์ประกอบสองอย่างมีความคล้ายคลึงกัน เราต้องการองค์ประกอบที่จำเป็นมากมายในการดำรงชีวิตโดยขับเคลื่อนเครื่องจักรชีวภาพในเซลล์ของเรา ดังนั้นเราต้องนำพวกเขาเข้าไปเมื่อเรากินและดื่ม แต่การบริโภคองค์ประกอบที่เลียนแบบสิ่งสำคัญจะทำให้เครื่องจักรชีวภาพไม่ทำงาน

อันตรายอื่น ๆ มาจากปฏิกิริยาขององค์ประกอบ โดยปกติแล้วสิ่งนี้จะเกิดขึ้นเมื่อองค์ประกอบให้อิเล็กตรอนแก่อะตอมอื่นอย่างรุนแรงหรือพัดพาพวกมันออกไป หากปฏิกิริยาทางเคมีทำให้เกิดความรุนแรงเพียงพอก็จะกลายเป็นไฟไหม้หรือระเบิดได้ แต่คุณสมบัติเดียวกันนี้หมายความว่าสารที่ผลิตนั้นมีความปลอดภัยและมีเสถียรภาพมาก ปฏิกิริยาของคลอรีนทำให้เป็นพิษและโซเดียมทำให้ระเบิดได้ในน้ำ แต่รวมกันแล้วทำให้โซเดียมคลอไรด์ซึ่งปลอดภัยมากที่เรากินเป็นเกลือแกง และเมื่ออะตอมรวมตัวกันเป็นโมเลกุลเช่นไนโตรกลีเซอรีนคุณสมบัติเหล่านี้อาจซับซ้อนยิ่งขึ้น

แต่ทำไมใคร ๆ ก็อยากเข้าใจสารเคมีอันตรายเหล่านี้? ไม่ใช่เพราะนักวิทยาศาสตร์ต้องการวางยาพิษหรือฆ่าคน แต่การรู้เกี่ยวกับผลเสียของสารเหล่านี้จะช่วยให้ทุกคนหลีกเลี่ยงการถูกทำร้ายได้

1. ไฮโดรเจน (H): ไวไฟ

หากหนึ่งในห้าของอากาศที่เราหายใจไม่ได้ประกอบด้วยออกซิเจนไฮโดรเจนอาจจะค่อนข้างปลอดภัย แต่ไฮโดรเจนและออกซิเจนทำปฏิกิริยาอย่างรวดเร็วเผาไหม้รวมกันเพื่อสร้างน้ำ

2. ซีเซียม (Cs): ระเบิด / ไวไฟ

หากคุณเคยเจอซีเซียมให้จัดการด้วยความระมัดระวัง! ทิ้งไว้ในอากาศเพียงลำพังโลหะซีเซียมก็ลุกเป็นไฟ ใส่น้ำก็ระเบิดอย่างรุนแรง

3. โครเมียม (Cr): สารก่อมะเร็ง

โลหะโครเมียมที่ทำปฏิกิริยากับอากาศมีความเสถียรและเงางามจึงใช้ในชิ้นส่วนรถยนต์ แต่การเอาอิเล็กตรอนหกตัวออกจากอะตอมโครเมียมโลหะจะให้สารที่ก่อให้เกิดมะเร็ง

4. แคดเมียม (Cd): พิษ

แคดเมียมเป็นโลหะหนักที่แท้จริงสามารถรบกวนการสร้างกระดูกในร่างกายของเรา แคดเมียมยังสามารถเลียนแบบสังกะสีซึ่งเราจำเป็นต้องมีชีวิตอยู่ แต่ไม่มีประโยชน์

5. Thallium (Tl): พิษ

แทลเลียมมีลักษณะทางกายภาพคล้ายกับธาตุอื่นคือโพแทสเซียมซึ่งช่วยให้เรามีชีวิตอยู่ได้ แต่แทลเลียมไม่ได้ทำงานเหมือนกันทุกประการมันจึงทำให้เซลล์ของเราสับสนและหยุดการทำงาน

6. ตะกั่ว (Pb): พิษ

สารตะกั่วมักใช้ในสีและน้ำมัน อย่างไรก็ตามตอนนี้เรารู้แล้วว่ามันทำลายสมองและไต วันนี้มีการใช้อย่างระมัดระวังมากขึ้น

7. สารหนู (As): พิษ

สารหนูพิษที่รู้จักกันดียังทำให้เซลล์ของเราสับสน นั่นเป็นเพราะคุณสมบัติของมันคล้ายกับฟอสฟอรัสองค์ประกอบที่จำเป็นซึ่งอยู่เหนือมันในตารางธาตุ

8. ฟลูออรีน (F): มีฤทธิ์กัดกร่อน

โครงสร้างอะตอมของฟลูออรีนทำให้มันโลภอิเล็กตรอนจากอะตอมอื่นจึงมีปฏิกิริยามาก สามารถกัดกร่อนย่อยสลายหรือดัดแปลงเกือบทุกอย่างทำให้เป็นพิษและกัดกร่อนได้มาก

9. พลวง (Sb): พิษ

พลวงอยู่ต่ำกว่าสารหนูในตารางธาตุและทั้งสององค์ประกอบมีผลเป็นพิษที่คล้ายคลึงกัน เนื่องจากทั้งสองมีพฤติกรรมเหมือนฟอสฟอรัส พลวงทำลายตับของคนและทำให้อาเจียน

10. พลูโตเนียม (Pu): กัมมันตภาพรังสี

โครงสร้างอะตอมของพลูโตเนียมทำให้สามารถใช้อาวุธนิวเคลียร์ได้และทำให้มีกัมมันตภาพรังสีสูง การเป็นกัมมันตภาพรังสีหมายความว่าอะตอมของมันแตกตัวและคายชิ้นส่วนที่สามารถทำลายเซลล์ของมนุษย์ได้อย่างรุนแรง

อะไรทำให้กล้ามเนื้อแข็งแรง

 ด้วยการเคลื่อนไหวที่เรียบง่ายทุกครั้งเราทำให้เซลล์กล้ามเนื้อทำงานล่วงเวลา

การขยับแขนขาของเราดูเหมือนจะเป็นงานที่ค่อนข้างง่าย ไม่ว่าจะเป็นการหยิบถ้วยชาหรือเดินเล่นกระบวนการเคลื่อนไหวจะปรากฏขึ้นทันทีและไม่ต้องคิดมาก อย่างไรก็ตามใต้ผิวหนังเซลล์กล้ามเนื้อโครงร่างของเรากำลังอยู่ระหว่างกระบวนการที่กว้างขวางในการยกนิ้ว

กล้ามเนื้อโครงร่างแขวนอยู่บนกระดูกของเราเหมือนตุ๊กตาบาบุชก้าทางชีวภาพ: ภายในแต่ละชั้นของเนื้อเยื่อจะมีขนาดเล็กลง ที่แกนกลางของเส้นใยกล้ามเนื้อแต่ละเส้นมีโครงสร้างแบบแท่งเรียกว่าไมโอไฟบริล ภายในเส้นใยเหล่านี้มีโปรตีนสำคัญสองชนิดที่เรียกว่าแอกตินและไมโอซิน มันเป็นแรงดึงดูดของพวกเขาที่มีต่อกันและกันซึ่งมีหน้าที่ในการเกร็งและคลายกล้ามเนื้อ อย่างไรก็ตามมันก็ต่อเมื่อปฏิกิริยาลูกโซ่ของโมเลกุลถูกปล่อยออกมาทั่วเนื้อเยื่อที่ทั้งคู่ได้รับอนุญาตให้มารวมกัน

โปรตีนเหล่านี้ทำปฏิกิริยากับสิ่งที่เรียกว่าแบบจำลองหรือทฤษฎีของเส้นใยเลื่อน แอกตินและไมโอซินด้วยความช่วยเหลือของแคลเซียมที่ปล่อยออกมาและโมเลกุลที่เรียกว่าอะดีโนซีนไตรฟอสเฟต (ATP) ทำสัญญากับส่วนของไมโอไฟบริลที่เรียกว่าซาราคัม เมื่อแคลเซียมและ ATP ถูกใช้ไปจนหมดโปรตีนทั้งคู่จะคลายการผูกมัดปล่อย sarcomere จากการหดตัวและปล่อยให้กล้ามเนื้อคลายตัว เมื่อวงจรนี้ดำเนินต่อไปกล้ามเนื้อของเราจะสามารถเคลื่อนไหวร่างกายของเราได้ เนื้อเยื่อรวมดึงกล้ามเนื้อเข้าด้วยกันจากนั้นเนื้อเยื่อเกี่ยวพันที่เรียกว่าเอ็นซึ่งยึดกระดูกโดยรอบให้เป็นไปตามเหมาะสม เมื่อกล้ามเนื้อหดตัวกระดูกทั้งสองที่ติดกันจะถูกดึงเข้าด้วยกันและทำให้เกิดการเคลื่อนไหว

5 เคล็ดลับที่บ้านเพื่อเพิ่มพลังสมองของคุณ

 1. อยู่ในสังคม 

ในช่วงเวลาที่ปฏิสัมพันธ์ทางสังคมแบบตัวต่อตัวอยู่ในระดับต่ำที่สุดสิ่งสำคัญคือต้องอยู่ในสังคมไม่เพียง แต่เพื่อความสนุกสนาน แต่เพื่อสมองของคุณด้วย ไม่ว่าจะเป็นการเล่นเกมในบ้านหรือคุยกับเพื่อน ๆ ในวิดีโอแชทการเข้าสังคมได้รับการแสดงเพื่อปรับปรุงและช่วยรักษาฟังก์ชันหน่วยความจำ ดำเนินการระหว่างปี 1998 ถึง 2004 วิชาที่ 'บูรณาการทางสังคม' มากกว่าพบว่ามีคะแนนสูงกว่าในการทดสอบความจำที่ทำทุกๆสองปี

2. หลงทางในนิยาย 

การฝังหัวของคุณลงในตำราเรียนจะช่วยเพิ่มพูนสติปัญญาและความรู้ อย่างไรก็ตามการเอาจมูกไปทำเป็นงานนิยายเชื่อว่าจะช่วยเพิ่มความฉลาดทางอารมณ์ของคุณได้ การหมกมุ่นอยู่กับหนังสือที่เต็มไปด้วยรายละเอียดการพาดพิงและคำอุปมาอุปไมยจะเปิดใช้งานบริเวณเดียวกันของสมองที่จะจำลองขึ้นในสถานการณ์จริง ตัวอย่างเช่นการอ่านประเด็นขัดแย้งทางศีลธรรมในนิยายเป็นที่รู้กันว่าเป็นการออกกำลังสมองและเพิ่มขีดความสามารถในการเอาใจใส่

3. ดื่มชาเขียว

ชาเขียวหนึ่งถ้วยสามารถสร้างความแตกต่างให้กับสมองได้มากแค่ไหน? การศึกษาระยะยาวที่ตีพิมพ์ในวารสารวิทยาศาสตร์Experimental Gerontologyพบว่าสารประกอบทางเคมีที่พบในชาเขียวที่เรียกว่าคาเทชินอาจช่วยลดการฝ่อของสมอง - การสูญเสียเซลล์สมองและการทำงานได้ การศึกษาใช้หนูทดลองมากกว่า 12 เดือนและพบว่าคาเทชินในชาเขียวช่วยยับยั้งการฝ่อได้อย่างมีประสิทธิภาพพร้อมกับปรับปรุงการทำงานของสมองในสมองของหนูที่มีอายุมาก

4. ตื่นตัวอยู่เสมอ

การออกกำลังกายเป็นประจำจะช่วยให้จิตใจของคุณเฉียบคมและยังช่วยให้คุณฟิตอยู่เสมอ การศึกษาพบว่าผู้ที่ออกกำลังกายเป็นประจำจะมีสมองส่วนความคิดและความจำที่ใหญ่กว่า นอกจากนี้ยังพบว่าการออกกำลังกายเป็นประจำเพื่อลดระดับความต้านทานต่ออินซูลินความเครียดและการอักเสบของร่างกายพร้อมกับการส่งเสริมการปล่อยสารเคมีที่ส่งเสริมการเติบโตของหลอดเลือดใหม่ในสมอง อย่างไรก็ตามวิธีหนึ่งในการออกกำลังกายที่สามารถช่วยสมองได้อย่างทันท่วงทีคือการลดความเครียด สิ่งนี้ทำได้โดยการควบคุมฮอร์โมนความเครียดของร่างกายที่เรียกว่าคอร์ติซอล พบว่าระดับคอร์ติซอลในร่างกายสูงส่งผลเสียต่อวิธีคิดและความจำของเรา

5. เรียนรู้การเล่นเครื่องดนตรี

อาจถึงเวลาที่ต้องปัดฝุ่นกีตาร์ตัวนั้นที่ซ่อนอยู่ในห้องใต้หลังคาหรือหยิบเครื่องบันทึกนั้นเป็นครั้งแรกนับตั้งแต่เข้าโรงเรียนเพื่อช่วยปรับปรุงฟังก์ชันการรับรู้ของคุณ นอกเหนือจากการได้รับทักษะใหม่แล้วการเรียนรู้ที่จะเล่นเครื่องดนตรียังพบว่ามีส่วนร่วมกับสมองเกือบทุกส่วนและช่วยเพิ่มทักษะด้านภาษาและความรู้ความเข้าใจ

วิธีทำแก้ว

 ตั้งแต่ต้นกำเนิดในสมัยโบราณไปจนถึงเทคโนโลยีสมัยใหม่อะไรที่ทำให้วัสดุนี้มีความหลากหลาย

โดยปกติจะพบเป็นบานหน้าต่างโปร่งใสดังนั้นจึงมองผ่านกระจกหรือทะลุผ่านกระจกได้ง่าย แต่คุณเคยหยุดที่จะไม่คิดเกี่ยวกับมุมมองที่อยู่นอกหน้าต่างของคุณ แต่เป็นของหน้าต่างหรือไม่? วัสดุที่ชัดเจนและแน่นหนาน่าประทับใจก่อนที่คุณจะเป็นเพียงหนึ่งในแก้วหลายรูปแบบ แก้วอาจมีความโปร่งใสหรือทึบแสงมีสีหรือใสมีความหนาของกระสุนหรือแผ่นเวเฟอร์บาง ทุกวันเราใช้มันไม่ว่าเราจะดื่มจากขวดที่ทำจากขวดตกแต่งบ้านของเราหรือแตะหน้าจอสัมผัสบนโทรศัพท์มือถือและแท็บเล็ต แก้วมีอยู่ทั่วไป อาจเป็นอันตรายได้ เมื่อแตกมันสามารถก่อตัวเป็นเศษเล็กเศษน้อยที่ก่อให้เกิดการบาดเจ็บที่น่ารังเกียจในขณะที่ในรูปแบบการประดับนั้นมันบอบบางมากจนอุบัติเหตุอาจหมายถึงสิ่งประดิษฐ์ล้ำค่าที่แตกออกเป็นหลายพันชิ้น ไม่ว่าจะด้วยวิธีใดก็ตามแก้วมักจะเข้าหาด้วยความระมัดระวัง

ก่อนที่จะถูกจัดการส่วนประกอบของวัสดุที่มีประโยชน์นี้จะไม่มีอะไรเลยนอกจากกองทรายหินและแร่ธาตุ ส่วนผสมที่ไม่น่าจะเกิดขึ้นตามธรรมชาติเมื่อสัมผัสกับความร้อนสูงจะทำให้เกิดปฏิกิริยาที่น่าสนใจ แก้วหลอมเหลวเป็นขั้นตอนกลางของผลิตภัณฑ์ระหว่างเม็ดทรายและบานหน้าต่าง การอบในเตาที่ลุกเป็นไฟของเหลวสีแดงร้อนนั้นไม่สามารถจดจำได้เมื่อเทียบกับสถานะสุดท้าย 

ในระดับอะตอมแก้วจะทำงานในรูปแบบที่น่าประหลาดใจที่อุณหภูมิห้อง แม้ว่ามันจะให้ความรู้สึกแข็งและเป็นสารที่ยากต่อการสัมผัส แต่นักวิทยาศาสตร์ได้ค้นพบว่าแก้วไม่เคยแข็งตัวเต็มที่ สาเหตุที่แก้วดูเหมือนจะไม่เป็นของเหลวหรือของแข็งทั้งหมดเป็นเพราะมีโครงสร้างคล้ายเจลมากกว่า เมื่อแก้วเย็นตัวจากการเป็นไฟนรกสีส้มแทนที่จะตกผลึกและอะตอมของมันก่อตัวเป็นโครงสร้างขัดแตะจะใช้การจัดเรียงแบบสุ่มมากขึ้นแทนทำให้เกิดอนุภาคที่ติดแน่น ทำให้กระจกมีความแข็งแรงพอที่จะดูแข็งโดยไม่ต้องแบกสมบัติทั้งหมดของของแข็ง

กระจกมีน้ำหนักเบาโปร่งใสและเหมาะสำหรับการใช้งานจำนวนมาก อย่างไรก็ตามเมื่อเปลี่ยนจากทรายแข็งและหินเป็นแก้วแล้วจะไม่สามารถเปลี่ยนกลับได้ ทำให้แก้วรีไซเคิลได้ยาก ในการนำแก้วกลับมาใช้ใหม่สามารถหลอมกลับในรูปแบบหลอมเหลวเพิ่มลงในชุดใหม่และปรับรูปร่างใหม่สำหรับผลิตภัณฑ์แก้วอื่น การรีไซเคิลแก้วมีความสำคัญในการ จำกัด ทรัพยากรธรรมชาติที่มนุษย์ใช้ตลอดเวลา หากทุกคนใส่ขวดแก้วลงในถังรีไซเคิลแก้วที่หมุนเวียนอยู่แล้วสามารถนำกลับมาใช้ใหม่ได้อย่างต่อเนื่องโดยไม่จำเป็นต้องทำเพิ่ม ในทางทฤษฎีนี่หมายถึงการมีแก้วที่มีอยู่ชั่วนิรันดร์โดยไม่ต้องใช้วัตถุดิบของโลกมากขึ้น

เวลาผ่านไปกว่า 5,000 ปีแล้วที่ผู้คนได้สำรวจสารชนิดใหม่ที่ปัจจุบันเรารู้จักกันในชื่อแก้ว ศตวรรษที่ 21 ไม่ได้ล้มเหลวในการนำมาใช้ใหม่สำหรับทรัพยากรที่ยืดหยุ่นและแพร่หลายนี้ สิ่งประดิษฐ์ใหม่ ๆ นำมาซึ่งความต้องการทางกายภาพใหม่ ๆ ในขณะที่ความรู้ทางวิทยาศาสตร์ที่ขยายตัวของเราจะขยายความเป็นไปได้สำหรับวัสดุพื้นฐานที่เรียบง่ายและเก่าแก่เท่านั้น ในขณะที่เราพัฒนาไปสู่การพัฒนาเทคโนโลยีต่อไปใครจะรู้ว่าอะไรเป็นไปได้ในอนาคตของแก้ว?

1. ทรายซิลิก้า

นี่คือส่วนผสมหลักและทรายชนิดที่พบบ่อยที่สุดในทะเลทราย ประกอบด้วยซิลิกาเกือบทั้งหมดความบริสุทธิ์ทางเคมีของวัสดุนี้ช่วยในการทำให้แก้วโปร่งใส

2. โซดาแอช

หรือที่เรียกว่าโซเดียมคาร์บอเนตส่วนประกอบสำคัญนี้ช่วยลดอุณหภูมิการหลอมของส่วนผสม

3. หินปูน

หินปูนที่พบในหินจะเพิ่มคุณสมบัติทางกายภาพที่ต้องการให้กับผลิตภัณฑ์สำเร็จรูปเช่นความทนทานและความทนทานต่อสารเคมี

4. โซเดียมซัลเฟต

สารประกอบนี้จะถูกเพิ่มลงในส่วนผสมของแก้วเพื่อให้คุณภาพสูงอย่างสม่ำเสมอ ทำหน้าที่ไล่ฟองอากาศออกจากแก้วเหลวและทำให้สารเรียบ

5. การละลาย

เมื่อผสมแล้ววัตถุดิบจะเข้าสู่เตาเผา ต้องเผชิญกับอุณหภูมิสูงถึง 1,500 องศาเซลเซียสส่วนผสมจะละลาย

6. ลอย

ส่วนนี้เป็นอ่างลอยน้ำ เมื่อเทลงในอ่างดีบุกหลอมเหลวแก้วจะลอยตัวโดยให้แบนที่พื้นผิว การเปลี่ยนเฟืองทำให้เลเยอร์เคลื่อนที่ไปตามอ่างและสามารถควบคุมความเร็วและความหนาของกระจกที่สร้างขึ้น

7. การหลอม

ในขั้นตอนการทำความเย็นนี้ของเหลวจะหดตัวและเริ่มตกผลึก โดยปกติจะเป็นกระบวนการที่ช้าเพื่อบรรเทาความกดดันทีละน้อย

8. การตรวจสอบ 

ในระหว่างแต่ละขั้นตอนพนักงานจะตรวจสอบสายการผลิตเพื่อให้แน่ใจว่าแก้วที่ผลิตมีคุณภาพสูงสุด การตรวจสอบนี้สามารถทำได้โดยอัตโนมัติโดยเครื่องจะสแกนหาฟองอากาศที่ไม่ได้รับและความไม่สอดคล้องอื่น ๆ

9. การตัด

เครื่องปลายแถวตัดกระจกตามสั่ง ขอบของแผ่นกระจกถูกตัดแต่งเป็นแผ่นคู่และขายเป็นตารางเมตร

โรคแพ้ภูมิตัวเอง ร่างกายโจมตีตัวเองอย่างไร

 ระบบภูมิคุ้มกันของคุณช่วยชีวิตคุณทุกวันต่อสู้กับเชื้อโรคหลายพันล้านตัวก่อนที่มันจะเข้ามาทำร้ายคุณ หากไม่มีการแปรงฟันง่ายๆก็สามารถนำแบคทีเรียจำนวนมากเข้าสู่ร่างกายของคุณได้ ระบบภูมิคุ้มกันของทุกคนไม่ได้อยู่เคียงข้างพวกเขาทั้งหมด ในบางกรณีเซลล์ที่สร้างขึ้นเพื่อปกป้องร่างกายจะถูกตั้งโปรแกรมให้โจมตีเนื้อเยื่อของร่างกายอย่างไม่ถูกต้อง สิ่งนี้เรียกว่า autoimmunity และทำให้เกิดอาการและโรคต่างๆ

มีการค้นพบโรคแพ้ภูมิตัวเองมากกว่า 80 ชนิด แต่เนื่องจากหลายคนระบุว่ามีอาการเดียวกันการวินิจฉัยอาจเป็นกระบวนการที่ยาวนาน จำเป็นต้องมีการทดสอบร่วมกันเพื่อแยกแยะความเป็นไปได้อื่น ๆ และระบุว่าใครบางคนกำลังประสบปัญหาอยู่ ในขณะที่การรักษาไม่สามารถรักษาโรคเหล่านี้ได้ แต่ก็ช่วยให้ชีวิตของคนที่อยู่กับคนอื่นมีความอดทนมากขึ้นโดยการตอบสนองต่อการทำลายตัวเองให้สงบลง สิ่งนี้เกี่ยวข้องกับการลดความเจ็บปวดและการอักเสบที่เกิดขึ้นเมื่อระบบภูมิคุ้มกันโจมตี การรักษาวิถีชีวิตที่มีสุขภาพดียังสามารถช่วยลดอาการและผลกระทบของโรคเหล่านี้ต่อชีวิตของแต่ละคนได้ ซึ่งรวมถึงการออกกำลังกายเป็นประจำและการรับประทานอาหารที่สมดุล

แม้ว่าแต่ละโรคเหล่านี้จะเกิดจากการทำงานหลักของระบบภูมิคุ้มกันเหมือนกัน แต่ก็มีอาการมากมาย เงื่อนไขบางอย่างกำหนดเป้าหมายไปที่ส่วนใดส่วนหนึ่งของร่างกายในขณะที่บางส่วนส่งผลกระทบเกือบทุกพื้นที่ โรคแพ้ภูมิตัวเองบางอย่างทำให้ร่างกายอ่อนแอกว่าโรคอื่น ๆ โรคเบาหวานชนิดที่ 1 ที่พบมากที่สุดโดยมีผู้ป่วยประมาณ 400,000 คนในสหราชอาณาจักรเพียงแห่งเดียว ในกรณีนี้ระบบภูมิคุ้มกันจะกำหนดเป้าหมายเฉพาะเซลล์ที่สร้างอินซูลินในตับอ่อน อินซูลินเป็นสิ่งจำเป็นเนื่องจากช่วยให้เราใช้น้ำตาลในอาหารเป็นพลังงานและรักษาระดับน้ำตาลในเลือดให้อยู่ในระดับที่ปลอดภัย

ผู้ป่วยโรคเบาหวานประเภท 1 จำเป็นต้องฉีดอินซูลินเนื่องจากร่างกายไม่สามารถผลิตได้ โรคแพ้ภูมิตัวเองในรูปแบบที่หายากนั้นวินิจฉัยได้ยากกว่า ตัวอย่างหนึ่งของโรคนี้คือ Asherson's syndrome ความผิดปกตินี้ทำให้เลือดอุดตันทั่วร่างกายพัฒนาอย่างรวดเร็ว การอุดตันจำนวนมากอาจก่อตัวขึ้นภายในเวลาไม่กี่ชั่วโมงในกรณีที่รุนแรงที่สุดโดยมีความเสี่ยงต่อการเกิดความล้มเหลวของอวัยวะทั่วร่างกาย เนื่องจากช่วงของบริเวณที่ได้รับผลกระทบอาการจึงมีความกว้างและอาจเกิดขึ้นพร้อมกับความผิดปกติอื่น ๆ เนื่องจากมีการระบุในปี 2535 มีเพียง 300 คนเท่านั้นที่ได้รับการวินิจฉัยว่าเป็นโรคแพ้ภูมิตัวเองโดยเฉพาะและการวิจัยยังคงดำเนินต่อไปถึงสาเหตุที่เซลล์ที่ถูกโจมตีทำให้เกิดก้อนตั้งแต่แรก

โรคแพ้ภูมิตัวเองขัดต่อหลักการสำคัญของระบบภูมิคุ้มกันทำให้ผู้คนต้องต่อสู้กับร่างกายของตนเองทุกวัน พวกเขาสามารถเกิดขึ้นได้ในทุกคนไม่ว่าจะอายุเพศหรือพันธุกรรม แต่มีแนวโน้มที่จะพบได้บ่อยในผู้หญิงโดยบางกรณีทำงานในครอบครัว เนื่องจากผู้คนหลายล้านคนทั่วโลกได้รับผลกระทบจากความผิดปกติของระบบภูมิคุ้มกันและตัวเลขยังคงเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่องจึงยังมีอะไรให้เรียนรู้อีกมากเกี่ยวกับโรคในมนุษย์ที่ซับซ้อนและหลากหลายเหล่านี้

เหตุใดเราจึงเชื่อมโยงสีม่วงและสีเขียวกับสารที่เป็นพิษ

 ตามธรรมชาติแล้วพืชและสัตว์ที่เป็นอันตรายจำนวนมากจะแสดงสีสดใสเพื่อเป็นการเตือนให้หลีกเลี่ยง ในขณะที่พบสารพิษร้ายแรงในธรรมชาติสิ่งเหล่านี้สามารถสร้างขึ้นได้จากการสังเคราะห์และสีที่สดใสและผิดธรรมชาติเช่นสีเขียวและสีม่วงสะท้อนถึงคุณสมบัติที่เป็นอันตรายและผิดธรรมชาติของสารเหล่านี้ 

โดยเฉพาะอย่างยิ่งสีเขียวยังเชื่อมโยงกับสารพิษและสารกัมมันตภาพรังสีโดยเฉพาะอย่างยิ่งหลังจากการค้นพบเรเดียมโดย Marie และ Pierre Curie ในปีพ. ศ. 2441 ซึ่งพบว่าเปล่งแสง 'เรืองแสง' สีเขียว สมาคมนี้ได้ผ่านเข้าสู่วัฒนธรรมสมัยนิยมโดยภาพยนตร์และวิดีโอเกมใช้สีเหล่านี้เพื่อแสดงถึงสารพิษและสิ่งประดิษฐ์