เหตุใดทุกคนจึงกระตือรือร้นที่จะใช้กำลังทางทหาร” ประธานาธิบดีสมองของอเมริกาทรยศต่อความขุ่นมัวที่หาได้ยากในวันที่ 28 เมษายนเมื่อต้องรับมือกับคำถามในเอเชียเกี่ยวกับ“ จุดอ่อน” ของประเทศของเขา บารัคโอบามากล่าวว่าการบริหารของเขามีความคืบหน้าอย่างต่อเนื่องหากไม่ชัดเจน นักวิจารณ์ของเขาจะทำร้ายอเมริกาเท่านั้น MrObama กำลังปลุกปั่นอารมณ์ของผู้คนของเขาโดยเสียเลือดและสมบัติที่ถูกทิ้งในอิรักและอัฟกานิสถาน ผลสำรวจเมื่อฤดูใบไม้ร่วงปีที่แล้วโดย Pew Research Center ชี้ให้เห็นว่า 52% ต้องการให้สหรัฐฯ“ คำนึงถึงธุรกิจของตนเองในระดับสากล” ซึ่งเป็นตัวเลขที่สูงที่สุดในรอบ 5 ทศวรรษของการสำรวจ แต่เมื่อประธานาธิบดีของอเมริกาพูดถึงความระมัดระวังโลกก็รับฟังความไม่เต็มใจโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อพูดถึงปัญหาพื้นฐานที่สุดสำหรับมหาอำนาจใด ๆ ความเต็มใจที่จะต่อสู้
สำหรับพันธมิตรที่เปิดเผยมากที่สุดของอเมริกาซึ่งตอนนี้ไม่มีข้อสงสัย Fordecades ผู้รับประกันความปลอดภัยของอเมริกาเคยสนับสนุนนโยบายต่างประเทศของญี่ปุ่น ในการทัวร์เอเชียของเขานายโอบามาต้องสร้างความมั่นใจให้กับญี่ปุ่นว่าจะสามารถวางใจในอเมริกาได้หากจีนยึดหมู่เกาะเซนกากุที่พิพาท (ซึ่งจีนเรียกว่าเตียวหยูส) หลังจากที่เขาได้รับการสนับสนุนอย่างเงียบ ๆ สำหรับการแทรกแซงในลิเบียและมาลีและการปีนขึ้นลงของซีเรียอิสราเอลซาอุดีอาระเบียและเอมิเรตส์ในอ่าวเอมิเรตส์สงสัยว่าอเมริกาจะตำรวจตะวันออกกลางหรือไม่ ขณะที่วลาดิมีร์ปูตินประธานาธิบดีของรัสเซียทำให้ยูเครนเสียขวัญชาวยุโรปตะวันออกก็ไม่สบายใจที่พวกเขาเป็นคนต่อไป แต่ละสถานการณ์มีความแตกต่างกัน แต่ในห้องสะท้อนของการเมืองระดับโลกพวกเขาเสริมสร้างซึ่งกันและกัน ชาวเอเชียทราบว่าในปี 1994 เพื่อแลกกับการยอมจำนนอาวุธนิวเคลียร์ยูเครนได้รับการรับประกันจากรัสเซียอเมริกาและอังกฤษว่าพรมแดนปลอดภัย ประเทศบอลติกจดจำเส้นสีแดงที่พาดผ่านในซีเรีย เจ้าชายอาหรับและทูตจีนนับว่าวุฒิสมาชิกพรรครีพับลิกันยอมรับลัทธิโดดเดี่ยว การล่าถอยเหล่านี้ทำให้เกิดความสงสัยในหมู่เพื่อนฝูงและศัตรูว่าในวันใหญ่อเมริกาอาจไม่ปรากฏขึ้น
รากที่ไม่มีพิษ
เป็นที่ยอมรับว่าการป้องปรามมักมีองค์ประกอบของความสงสัยอยู่เสมอ ระหว่างความแน่นอนที่ว่าประธานาธิบดีคนใดจะปกป้องดินแดนของอเมริกาและความเชื่ออันแรงกล้าที่ว่าอเมริกาจะไม่ต่อสู้กับรัสเซียเหนือยูเครนนั้นเป็นการผสมผสานระหว่างความเป็นไปได้ที่ไม่สิ้นสุด มากขึ้นอยู่กับว่าแต่ละเหตุการณ์เกิดขึ้นอย่างไร แต่ความสงสัยได้แพร่กระจายอย่างรวดเร็วในพื้นที่ตรงกลางนั้นและเสี่ยงที่จะทำให้โลกนี้เป็นสถานที่ที่อันตรายและน่ากลัวยิ่งขึ้น อำนาจในภูมิภาคมีความกระตือรือร้นที่จะครอบงำเพื่อนบ้านของตน จีนกำลังกดดันการอ้างสิทธิในดินแดนยิ่งก้าวร้าวรัสเซียแทรกแซงอย่างหน้าด้านมากขึ้น ในปี 2013 เอเชียใช้อาวุธจากยุโรปเป็นครั้งแรกซึ่งเป็นสัญญาณว่าประเทศต่างๆคำนวณว่าพวกเขาจะต้องยืนหยัดเพื่อตัวเอง หากนายโอบามาไม่สามารถบรรลุข้อตกลงกับอิหร่านได้ฝันร้ายของการแพร่กระจายนิวเคลียร์กำลังรออยู่ในตะวันออกกลาง ที่สำคัญคือมีข้อสงสัยในตัวเอง หากประตูถัดไปมีอาวุธและมหาอำนาจอาจไม่ส่งเรือปืนคุณก็มีอาวุธที่ดีกว่าเช่นกัน สำหรับผู้นำที่มองข้ามกลยุทธ์ของ MrPutin อีกคนหนึ่งกำลังศึกษาวิธีการลอกเลียนแบบ
เกมแห่งความคิดเช่นนี้ในพื้นที่เลวร้ายทางตะวันออกของยูเครนและทะเลจีนใต้อาจทำให้รู้สึกห่างไกลจากเมืองโตเลโดหรือตูริน แต่ตะวันตกก็จะต้องจ่ายเงินจำนวนมากสำหรับการต่อสู้ของระเบียบโลก บรรทัดฐานระหว่างประเทศเช่นเสรีภาพในการเดินเรือจะอ่อนแอลง คนส่วนใหญ่จะรู้สึกเป็นอิสระที่จะละเมิดชนกลุ่มน้อยซึ่งอาจหนีไปได้ สินค้าสาธารณะระดับโลกเช่นการค้าเสรีและมลพิษข้ามพรมแดนที่ต่ำกว่าจะรักษาได้ยากขึ้น สถาบันระดับโลกจะมีความยืดหยุ่นน้อยลง ชาวอเมริกันเข้าใจได้ดีถึงความแยบยลของโลกที่ทำงานอิสระในด้านเศรษฐกิจการทูตและการทหารของสหรัฐอเมริกา แต่ชาวอเมริกันเองก็ได้รับสิทธิพิเศษอันสูงส่งในการดำเนินงานในระบบที่เหมาะสมกับพวกเขาอย่างกว้างขวาง
ปวดหัวของ Ahegemon
นักวิจารณ์ที่ปักหมุดโทษนายโอบามาทั้งหมดเป็นฝ่ายผิด ไม่ใช่เขาที่ส่งกองกำลังเข้าไปในถนนที่น่าเชื่อถือของกรุงแบกแดด ที่สำคัญกว่านั้นอเมริกาไม่สามารถรักษาความสูงพิเศษของการปกครองระดับโลกที่บรรลุได้ด้วยการล่มสลายของสหภาพโซเวียต ในขณะที่จีนเติบโตขึ้นเป็นยักษ์ใหญ่มันก็ต้องการคำพูดที่ยิ่งใหญ่กว่า และประธานาธิบดีมักจะโทรออกอย่างถูกต้อง: ไม่มีใครคิดว่าเขาควรส่งทหารไปไครเมียแม้ว่าจะผิดข้อตกลงในปี 1994 ก็ตาม
กระนั้นนายโอบามาก็ยังทำให้สถานการณ์ยากลำบากแย่ลงไปอีกสองประการ ประการแรกเขาได้ฝ่าฝืนกฎสำคัญของการยับยั้งมหาอำนาจ: คุณต้องรักษาคำสั่งของคุณ ในซีเรียเขาวาด“ เส้นสีแดง”: เขาจะลงโทษบาชาร์อัสซาดหากเขาใช้อาวุธเคมี เผด็จการซีเรียทำและ MrObama ไม่ทำอะไรเลย ในการตอบสนองต่อการรุกรานของรัสเซียเขาได้ขู่ว่าจะใช้มาตรการคว่ำบาตรอย่างรุนแรงเพียงเพื่อเปิดโปงการรุกราน เขามีเหตุผลของเขา:
อังกฤษยอมทิ้งซีเรียยุโรปต้องการก๊าซรัสเซียสภาคองเกรสกังวล แต่ข้อความสะสมคือความอ่อนแอ ประการที่สองนายโอบามาเป็นเพื่อนที่ไม่ตั้งใจ เขาเชื่อมั่นในแนวร่วมทางการทูตของระบอบประชาธิปไตยที่เต็มใจและมีใจเดียวกันกับตำรวจในระบบระหว่างประเทศ นั่นเป็นเรื่องที่สมเหตุสมผล แต่เขาล้มเหลวในการสร้างพันธมิตร และการใช้วินัยในการจัดการกับทีมที่น่าอึดอัดเช่นอิหร่านและรัสเซียนำไปสู่การยอมแพ้ที่กังวลกับพันธมิตรของอเมริกา ความน่าเชื่อถือเป็นเรื่องของความมั่นใจเช่นเดียวกับการใช้กำลัง
ความน่าเชื่อถือยังหายไปได้ง่ายและยากที่จะสร้างใหม่ ในด้านบวกตะวันตกที่อ่อนแอลงอย่างที่เราขนานนามหลังจากการล่มสลายของซีเรียยังคงแข็งแกร่งกว่าที่คิด อเมริกาตั้งตระหง่านเหนือสิ่งอื่นใดในด้านการใช้จ่ายและประสบการณ์ทางทหาร ต่างจากจีนและรัสเซียที่มีเครือข่ายพันธมิตรที่ไม่มีใครเทียบได้และกำลังเติบโต ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมามาเลเซียเมียนมาร์เวียดนามและฟิลิปปินส์ต่างก็มุ่งไปสู่จุดนี้โดยขอความคุ้มครองจากจีน และเหตุการณ์ต่างๆสามารถส่งผลต่อการรับรู้ ย้อนกลับไปในปี 1991 George Bush การห้ำหั่นของ Saddam Hussein ผู้อาวุโสของจอร์จบุชยุติการพูดถึง“ Vietnam’s syndrome” ของอเมริกา
แต่จะไม่มีทางเอาชนะได้ตราบใดที่ตะวันตกยังประมาทกับสิ่งที่กำลังสูญเสีย ชาวยุโรปคิดว่าพวกเขาสามารถเพลิดเพลินกับการรักษาความปลอดภัยแบบอเมริกันโดยไม่ต้องจ่ายเงิน ระบอบประชาธิปไตยในโลกเกิดใหม่เช่นอินเดียและบราซิลไม่แม้แต่จะสนับสนุนระบบที่พวกเขาพึ่งพา อเมริกาหมกมุ่นอยู่กับการหลีกเลี่ยงสิ่งกีดขวางจากต่างประเทศ นายโอบามาเริ่มดำรงตำแหน่งประธานาธิบดีโดยที่คนทั้งโลกสงสัยว่าจะทำให้อเมริกาเชื่องได้อย่างไร ทั้งเขาและประเทศของเขาต้องตระหนักว่าคำถามมีการเปลี่ยนแปลง
