ตำนานผีญี่ปุ่น เรื่องปีศาจเตาผิง

ครอบครัวหนึ่งรู้สึกประหลาดใจหลังจากนั่น ล้อมวงกิน ข้าวรอบเตาผิงอย่างมีความสุข เพราะว่าจู่ ๆ ภายในบ้านก็ค่อย ๆ มืดลง และไฟที่เตาผิงก็ค่อยๆ มอดลงจนทุก ๆ คนรู้สึกหนาว ทันใดนั้นเองก็มองหน้าโกะโร่ ที่เป็นหลานและถามว่า "เอ้ย โกะโร่..แกเป็นคนดับไฟที่เตาผิง เล่นใช่มั้ย.." โกะโร่ก็พยักหน้ารับ เขาจึงพูดอีกว่า “ถ้าแกดับไฟที่ เตาผิงเล่นเดียวปีศาจเตาผิงจะ มาหาหรอก.." เมื่อปู่พูดจบโกะโร่ ก็หยิบกิ่งไม้ที่เป็นเชื้อเพลิงเตาผิง มาทำท่า สูบบุหรี่ แต่เมื่อปู่ดุโกะโร่ ก็รีบเอากิ่งไม้นั้นวางไว้ที่เตาผิง ตามเดิม และแล้วภายในห้องก็ สว่างขึ้นและความอบอุ่นก็กลับคืนมา

ณ หมู่บ้านแห่งหนึ่งใน อำเภอสิคุอิ จังหวัดนารา มี ความเชื่อกันว่า ข้างบนหลังคา จะมีปีศาจเตาผิงอาศัยอยู่ แต่ว่า ปีศาจเตาผิงนี้ไม่ใช่เป็นปีศาจที่ น่ากลัวเลย แต่เป็นปีศาจที่น่ารัก และอาศัยอยู่ร่วมกับมนุษย์ แต่ ว่าถ้าเด็ก ๆ ดับไฟเตาผิงเล่น ก็ จะถูกหลอกให้กลัวว่าปิศาจเตาผิง จะมาหาเหมือนในเรื่องนี้ นอก จากนี้แถว ๆ นี้ยังมีหนูน้อยเตาผิง อีกด้วย แต่ก็เป็นปีศาจที่ไม่น่ากลัว เช่นเดียวกัน เมื่อจุดไฟที่เตาผิง ไม่ค่อยติด หรือไฟที่เตาผิงมีควัน มากจนน้ำตาไหลก็มักจะพูดกัน ว่า “หนูน้อยเดาผิงมาล้อเล่น”

ตำนานผีญี่ปุ่น เรื่องปีศาจรองเท้าฟาง

กลางดึกคืนหนึ่งในฤดูใบไม้ ร่วง มีชายคนหนึ่งรีบร้อนเดิน ผ่านทุ่งหญ้าชานเมืองมัดสิโมโต้ ในจังหวัดนางาโนะ เพราะเขา ต้องรีบไปทำธุระในเมือง ทันใด นั้นเอง เขาก็ต้องตกใจ เมื่อเขา ได้ยินเสียงเดินของใครบางคน เดินตามเขามาข้างหลัง มันเป็น เสียงของคนใส่รองเท้าฟางกำลัง เดิน เมื่อเขาหยุดเดินเสียงคน เดินนั้นก็จะหยุดตามไปด้วย

เมื่อหันหลังไปมอง ก็ไม่พบใคร เดินตามเขาเลย ทันใดนั้นเองเขา ก็นึกถึงเรื่องปีศาจรองเท้าฟาง ที่เขาเคยได้ยินเรื่องเล่าเมื่อสมัยเด็ก ๆ ชายคนนั้นตัดสินใจรีบเดินทาง กลับบ้านทันที แต่เขาก็ต้องได้ยิน เสียงคนเดินตามอีก ในที่สุดเขาก็ เดินทางมาถึงที่หมู่บ้าน เขามอง ไปรอบ ๆ ท่ามกลางความมืดใน ยามค่ำคืน ทันใดนั้นเองเขาก็ มองเห็นชายคนหนึ่งสิ่งเป็นเจ้า ของเสียงเดินนั้นยืนอยู่ที่ต้นไม้ ต้นหนึ่งเพียงแค่เวลาครู่เดียว ชายคนนั้นก็ปีนขึ้นไปแอบบน ต้นไม้ มันคือปีศาจรองเท้าฟาง นั้นเอง ปีศาจตัวนั้นมีผมยาว รุงรัง และตัวเล็ก ๆ เหมือนกับเด็ก

ตำนานผีญี่ปุ่น เรื่องผีย้ายหมอน

ชายคนหนึ่งไปพักอาศัยอยู่ ในบ้านเช่าหลังหนึ่งในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ตอนกลางดึกเมื่อ เขาตื่นขึ้นมา พบว่าตำแหน่งที่ ตนเองนอนเปลี่ยนไป เขาจึงคิด ว่าเกิดเพราะเขาละเมอ เขาจึง นอนหลับต่อไป แต่ว่าทันใดนั้น เองเขาก็รู้สึกเจ็บหน้าอก เขาจึง ลืมตาขึ้นอีกครั้งนี้เขาต้อง ตกใจมาก เพราะว่ามีใครไม่ ทราบมานอนทับอยู่บนอกของเขา เขารีบลุกขึ้นและจุดไฟในห้องแต่ ก็ไม่พบใครอยู่ในห้องนั้นเลย แต่ เขาไม่กล้าโวยวายขึ้นมาเพราะ จะเป็นการรบกวนเจ้าของบ้าน ที่ไห้เขาอาศัยอยู่ เขาจึงพยายามข่มตาหลับ และหลับไปในที่สุด

รุ่งเช้า หลังจากที่เขากินอาหารเช้าเสร็จ เขาจึงเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อคืนให้เจ้าของบ้านฟัง เจ้าของบ้านจึงบอกเขาว่า “อ้อ..สงสัยผีบ้านมาล้อเล่นกับแกมั้ง” ผีบ้านที่เจ้าของบ้านคนนั้นพูดคือเทพเจ้าแห่งบ้านที่คนเคารพนับถือ ชาวบ้านจะนำเอาต้นหม่อนมาตัดแต่งให้มีรูปร่างของเทพเจ้าที่พวกเขานับถือกัน บางหมู่บ้าน จะมีการสร้างศาลขึ้นสำหรับผีบ้านองค์นี้โดยศาลสำหรับผีบ้านองค์นี้โดยเฉพาะและบางที่ได้รับความเคารพจากผู้คนในหมู่บ้านอื่นอีกด้วย ในปัจจุบันมีความเชื่อเรื่องผีบ้านน้อยลงไป เหลือแต่ความคิดที่ผีบ้านองค์นี้เป็นสิ่งน่ากลัวและยังคิดว่าผีบ้านองค์นี้เป็นปีศาจชนิดหนึ่ง

ตำนานผีญี่ปุ่น เรื่องวิญญาณเด็กในบ้าน

บริเวณแถวๆโทโนะ ใน จังหวัดอิวาเตะ มีบ้านเก่า ๆ หลัง หนึ่งชื่อว่าบ้าน ซาซากิ มีครั้ง หนึ่งขณะที่แม่บ้านในบ้านหลังนั้นถักเสื้อผ้า ก็ได้ยินเสียงกุกกักดังขึ้นจากห้องข้าง ๆ แม่บ้านคนนั้นนึกแปลกใจ จึงเดินไปเปิดประตู ที่ห้องข้าง ๆ ดู แต่ก็ไม่พบใคร อยู่ในห้องนั้นเลย เธอคิดว่าเป็น เพราะหนูวิ่งแน่นอน เธอจึงกลับ มาถักเสื้อของเธอต่อไป เวลา ผ่านไปชั่วครู่ ก็มีเสียงดังกล่าว

เธอมองไปรอบ ๆ จึงรู้ว่าเจ้าของ เสียงนั้นคือวิญญาณของเด็กที่ อาศัยอยู่ในบ้านตั้งแต่สมัยโบราณ มาแล้วนั้นเอง นอกจากเหตุการณ์ดังกล่าว แล้ว บางคืนตอนกลางดึกมีคนได้ยินเสียงคนเดิน หรือบางทีก็มีคนเจอเด็กคนนี้มานอนทับอยู่บนอกอีกด้วย แต่ว่าวิญญาณทำความเดือดร้อน วิญญาณ ของเด็กพวกนี้อาศัยอยู่ จะเจริญรุ่งเรีองอีกด้วยเด็กพวกนี้จะมีใบหน้าสีแดง และปล่อยผม มีคนทั่วไปเชื่อกัน ว่าถ้าบ้านใดไม่มีวิญญาณของ เด็กพวกนี้อยู่จะทำไห้บ้านหลังนั่นเกิดความหายนะ

ตำนานผีญี่ปุ่น เรื่องเรือผีสิง

ชายคนหนึ่งออกไปตกปลา กลางทะเลห่างจากชายหาตฮิราโคะ ในระยะประมาณ 6 กิโลเมตร แต่ว่าเขาไม่สามารถตกปลาได้เลยสักตัวเดียว และฝนยังคงตกลงมาอีกด้วย ชายผู้นั้นจึงยกคันเบ็ดขึ้นมา และเตรียมตัว กลับบ้าน ทันใดนั้นเองหมอกก็ เริ่มลงหนาจนมองไม่เห็นอะไรเลย  และอีกไม่นานต่อมามี เรือใบลำใหญ่โผล่ออกมาจาก กลางสายหมอกนั่น

ชายผู้นั้นจึง พยายามปัดท้ายเรือหนีพอไม่ให้ เรือลำใหญ่เข้ามาชนได้แต่เขา ก็ต้องตกใจเมื่อเขาสังเกตเห็น ใบของเรือลำนั้นวิ่งสวนทางกับ ทิศทางของลม และต้องตกใจ อีกครั้งเมื่อไม่เห็นโคมไฟติดอยู่ที่หัวเรือและที่บนเรือลำนั้นมีเงาของคนแต่มันเลือนลางมากที่เดียว เขาคิดในใจว่า “แปลกนะต้อง เป็นเรือผีสิงแน่” เขารวบรวม ความกล้าพยายามที่จะพายเรือ หนี แต่ว่าไม่ว่าเขาจะออกแรงสัก เพียงไหน แต่เรือก็ยังคงลอยอยู่กับที่ เขาจึงเผาฟางบนเรือเพื่อให้ เกิดความสว่าง ขับไล่ความกลัว อีกไม่นานหมอกนั้นก็จางลง ฝน ก็หยุดตก และเมื่อหมอกหมด เรือลำนั้นก็หายไป และชายผู้นั้น ก็เดินทางกลับบ้านโดยปลอดภัย  เรือผีสิงลำดังกล่าวมักจะ ปรากฏออกมาในคืนเดือนมืด หรือคืนที่มีหมอกลงจัดและมัก จะปรากฏออกมาให้เห็นแบบ ทันทีทันใดจนคนญี่ปุ่นมักจะเรียกเรือลำนี้ว่า “เรือผีสิง”

ตำนานผีญี่ปุ่น เรื่องผู้หญิงบนเรือบรรทุกสินค้า

กัปตันเรือตะโกนถามลูกเรือ ว่า “ให้ตายสิ..ใครกันวะปล่อย ให้ผู้หญิงขึ้นมาบนเรือลำนี้” เพราะเขาเห็นร่างของผู้หญิงคน หนึ่งอยู่บนดาดฟ้าเรือบรรทุก สินค้า ซึ่งเพิ่งออกจากอ่าวโทบะ กำลังจะมุ่งหน้าไปยังท่าเรืออิโต เป็นเรือที่ห้ามพาผู้หญิง ขึ้นมาบนเรือ แต่เมื่อถามไปลูกเรือ ทุกคนต่างก็ส่ายหัวไม่รู้เรื่อง กัปตันจึงสั่งให้ลูกเรือไปตาม ผู้หญิงคนนั้นมา เมื่อผู้หญิงคนนั้นมาถึงก็ขอร้องกัปตันให้พากลับไปส่งที่อ่าวโอบะ แต่กัปตัน ปฏิเสธเพราะว่าเรือลำนี้ออกมา จากอ่าวโอบะแล้ว จะกลับไปอีก
โดยไม่มีเหตุผลไม่ได้..

แต่ผู้หญิงคนนั้นก็ยังขอร้องอีก กัปตันก็ยัง คงปฎิเสธอยู่ ผู้หญิงคนนั้นเลย พูดออกมาอย่างเศร้า ๆ ว่า “รีบ เอาเรือกลับไปที่อ่าวโอบะเพื่อ ทุกๆคน ไม่เช่นนั้นจะต้องเกิด เรื่องร้าย” กัปตันจึงถามกลับด้วย ความโมโหว่าอะไรคือเรื่องร้าย..ผู้หญิงคนนั้นตอบว่า “เรื่องร้าย คือ เรือลำนี้จะต้องอับปางและ จมลง” และเธอก็หันหน้าไปที่หัวเรือ แต่กัปตันยังคงไม่ทำตามคำขอร้องผู้หญิงคนนั้น และ เดินกลับไปทำงานต่อวันนี้เป็นวันที่มีเมฆมาก ทัศนวิสัยการมองเห็นไม่ค่อยจะดีนัก และทำท่าจะมีพายุอีกด้วย คลื่นก็เริ่มแรงขึ้นเรื่อย ๆ ผู้หญิงคนนั้นจึงเดินไปข้าง ๆ เรือ และยกมือขึ้น ทันใดนั้นเองเหตุการณ์ประหลาดก็เกิดขึ้นเมื่อมี เรือลำเล็ก ๆ ลำหนึ่งลอยมาจาก ไหนไม่มีใครทราบลอยมาข้าง ๆ เรือบรรทุกสินค้า มีลูกเรือคน เดียวเท่านั้นที่เห็นเหตุการณ์นั่ ต่อมาผู้หญิงคนนั้นก็ลงไปนั่งที่ เรือลำเล็กลำนั้น และเรือลำเล็ก นั่นก็ลอยหายไปในกระแสคลื่น
 ในตอนบ่ายวันนั้น เรือ บรรทุกสินค้าก็อับปางจมลง เพราะคลื่นลมแรงอย่างบ้าคลั่ง ทั้งกัปตันและลูกเรือส่วนใหญ่ จมน้ำตายกันหมด โชคดีมีลูกเรือ คนหนึ่งรอดตาย ต่อมาเขาได้ เดินทางไปที่อ่าวโอบะ และได้ พบคนแก่คนหนึ่งเล่าให้ฟังว่า “ผู้หญิงคนนั้นคือ แม่ย่านางเรือ เวลาที่แม่ย่านางเรือจะทั้งเรือ ก็จะมาปรากฏตัวให้เห็น เพื่อมา บอกให้ทุกๆคนรู้ ถ้าวันนั้น กัปตันนำเรือกลับไปที่อ่าวโทบะ ตามที่แม่ย่านางเรือบอก ทุกๆ คนก็จะรอดตาย เรือที่ไม่มีแม่ย่านางต้องมีอุบัติเหตุทุกลำ”

ตำนานผีญี่ปุ่น เรื่องปีศาจตาเดียวขาเดียว

ในวันหิมะตกวันหนึ่ง ชายทำถังน้ำคนหนึ่งมองเห็นปีศาจ น่ากลัวตาเดียวขาเดียวตัวหนึ่ง เดินมาจากทางภูเขา ชายคนนั้นตกใจกลัวมาก แต่แกล้งทำเป็น เฉย ๆ และก้มหน้าก้มตาทำงาน ต่อไป แต่ในใจก็นึกได้ว่า “ไอ้ ปีศาจนี่ต้องเป็นปีศาจดาเดียว ขาเดียวที่เคยได้ยินคนเล่าให้ฟัง ตั้งแต่สมัยก่อนแต่ ทำเป็นไม่รู้ดีกว่า” ทันใดนั้นเองปีศาจตาเดียวขาเดียวก็พูดกันชายทำถังน้ำว่า “เอ้ย..แกคงคิดว่าข้าคือ ปีศาจตาเดียวขาเดียวสินะ" เมื่อได้ฟังชายคนนั้นรู้สึกตกใจมาก และคิดในใจว่า ทำไมปีศาจ ตัวนี้ถึงรู้ว่าตัวเองคิดอย่างไร

ครู่ต่อมาปีศาจตาเดียวขาเดียว ก็พูดกับเขาตามที่เขาคิดในใจ ถึงแม้ว่าชายคนทำถังน้ำจะคิด ในใจอะไร แต่ปีศาจตาเดียวขา เดียวก็พูดออกมาได้ถูกต้องตาม ความคิดในใจของชายคนนั้น.. ชายคนนั้นตกใจกลัวจนทำงาน ต่อไปไม่ได้ ทันใดนั้นเองชาย คนนั้นก็เอาไม้ไผ่ที่ไว้รัดรอบถังน้ำทิ่มไปที่หน้าของปีศาจตาเดียวขาเดียวโดยไม่ได้คิด จนปีศาจตา เดียวขาเดียวตกใจจนร้องออกมาว่า “โอย..ไอ้พวกมนุษย์ เวลา มันทำอะไรโดยไม่คิดน่ะน่ากลัวมาก.. ถ้าอยู่ทีนี้ต่อไปไม่รู้ว่าจะ ต้องเจอเหตุการณ์อะไรบ้าง" และวิ่งหนีไปทางภูเขา
ถึงแม้ว่าจะขึ้นชื่อว่าปีศาจ หรือผี แต่ปีศาจตาเดียวขาเดียว ไม่ได้ทำร้ายมนุษย์เลย แต่ มนุษย์กลับทำร้ายปีศาจอีกด้วย เรื่องปีศาจตาเดียวขาเดียวนี่จะมี เนื้อเรื่องต่างกันไปตามแต่ละท้องที่ บางที่ปีศาจตาเดียวอาจจะใจดีกับมนุษย์ช่วย มนุษย์ทำงานโดยไม่ได้รับการ ขอร้องหรือช่วยขนฟื้นเป็นการ ตอบแทนที่ได้รับข้าวปั้นเป็น อาหารก็มีแต่ว่า ตัวเอกของเรื่องจะเป็นผู้ชายทำถังน้ำเป็นส่วนมาก