google.com, pub-6663105814926378, DIRECT, f08c47fec0942fa0 Mega topic | จัดอันดับ | 10 อันดับ| เรื่องผี| เรื่องสยองขวัญ| ที่สุดในโลก| ดูดวง| ประวัติศาสตร์

นักวิทยาศาสตร์ใช้ไวรัสเพื่อรักษาเซลล์ที่ผิดพลาดอย่างไร

 ไวรัสมีความเชี่ยวชาญในการป้องกันเซลล์ในอดีตเพื่อส่งข้อมูลทางพันธุกรรมเข้าสู่เซลล์ แต่โดยธรรมชาติแล้วไวรัสเหล่านี้มักมียีนที่ทำให้เกิดโรค อย่างไรก็ตามหากเราตัดโค้ดที่สร้างความเสียหายออกไปเราสามารถใช้บรรจุภัณฑ์ของไวรัสด้านนอกเพื่อส่งยีนที่มีประโยชน์ไปยังเซลล์ที่เสียหายได้ นี่คือแนวคิดเบื้องหลังเวกเตอร์ของไวรัส


ขั้นตอนแรกเรียกร้องให้นักวิทยาศาสตร์ลบส่วนของจีโนมของไวรัสที่อนุญาตให้ไวรัสสร้างสำเนาของตัวเอง จากนั้นจึงเพิ่มรหัสสำหรับยีนต่างๆ เมื่อไวรัสดัดแปลงติดเชื้อในเซลล์จะมียีนใหม่เหล่านี้ติดตัวไปด้วย


ไวรัสที่ใช้กันมากที่สุดสำหรับวิทยาศาสตร์เวกเตอร์คือ adenoviruses และ retroviruses Adenoviruses มีจีโนมที่อาศัย DNA และติดเชื้อในเซลล์ของสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมชั่วคราว เซลล์สร้างโปรตีนของไวรัสในช่วงเวลาสั้น ๆ แล้วจึงกลับสู่สภาวะปกติ Retroviruses ใช้ RNA และใส่รหัสพันธุกรรมลงในจีโนมของเซลล์ที่ติดเชื้อ สิ่งนี้จะเปลี่ยน DNA ของเซลล์อย่างถาวรทำให้สร้างโปรตีนจากไวรัสตลอดไป


ในห้องปฏิบัติการพาหะของไวรัสช่วยให้นักวิทยาศาสตร์สามารถค้นหาว่าเกิดอะไรขึ้นเมื่อเซลล์ได้รับความสามารถในการสร้างโปรตีนที่แตกต่างกัน ภายนอกห้องปฏิบัติการไวรัสพาหะมีศักยภาพในการแก้ไขยีนที่เสียโดยการส่งรหัสพันธุกรรมใหม่ไปยังเซลล์ของมนุษย์ อย่างไรก็ตามเทคโนโลยีนี้อาจเป็นอันตรายได้เนื่องจากยากที่จะควบคุมว่าเซลล์วางยีนใหม่ไว้ที่ใด การวิจัยกำลังดำเนินอยู่เพื่อค้นหาว่าเราสามารถใช้ไวรัสในการบำบัดด้วยยีนได้อย่างปลอดภัยหรือไม่


สุนัขลดความเครียดได้อย่างไร

 ค้นพบผลกระทบของเพื่อนสุนัขเหล่านี้ที่มีต่อสุขภาพจิตของเรา

ไม่ว่าคุณจะมีหนูแฮมสเตอร์หรือเกรทเดนสัตว์เลี้ยงได้มอบความสะดวกสบายมิตรภาพการออกกำลังกายการปกป้องและการกระตุ้นอารมณ์ให้กับเรามานานหลายพันปี หลักฐานของสุนัขที่เดินเคียงข้างผู้ชายในฐานะเพื่อนของพวกเขาสามารถย้อนกลับไปเมื่อ 26,000 ปีก่อนและสวัสดิภาพสัตว์และธรรมชาติที่มีจิตใจของสัตว์เป็นหัวข้อสนทนาตั้งแต่ศตวรรษที่ 19


นักวิ่งแถวหน้าที่เห็นได้ชัดในการแข่งขันเพื่อเป็นนักบำบัดโรคที่ดีที่สุดของมนุษย์คือเพื่อนที่ดีที่สุดของมนุษย์ สุนัขเข้ามาช่วยเราได้หลายวิธีเช่นสุนัขนำทางสุนัขเฝ้าบ้านสุนัขดมระเบิด - พบว่าสามารถตรวจพบมะเร็งได้ อย่างไรก็ตามเมื่อไม่นานมานี้มีการยอมรับคุณค่าในการรักษาของสุนัขโดยกล่าวกันว่าสุนัขบำบัดตัวแรกเป็น Smoky the Yorkshire Terrier ในปี 1944 สุนัขตัวเล็กที่มีเสน่ห์นี้ช่วยปลุกจิตวิญญาณของทหารอเมริกันที่ได้รับบาดเจ็บที่ต่อสู้กับชาวญี่ปุ่นในยุค Pacific และดึงสายเคเบิลสื่อสารผ่านอุโมงค์ซึ่งหมายความว่ากองทหารไม่จำเป็นต้องวางสายเคเบิลไว้ในที่โล่งใต้การยิงของศัตรูช่วยชีวิตคนนับไม่ถ้วน


จากการศึกษาพบว่าการมีหรือมีปฏิสัมพันธ์กับสุนัขโดยเฉพาะสุนัขที่เลี้ยงของตัวเองทำให้เกิดฮอร์โมนออกซิโทซินในสมองหรือที่เรียกว่า 'ฮอร์โมนแห่งความสุข' แม้ว่านี่จะไม่ใช่ข่าวสำหรับคนเลี้ยงสุนัข แต่ผลกระทบนี้จะลึกลงไปมากและมีผลกระทบที่สำคัญมากกว่าแค่รู้สึกมีความสุขมากขึ้น แต่อาจทำให้คุณรู้สึกดีขึ้น ออกซิโทซินมีส่วนในการลดความเครียดลดความดันโลหิตทำให้สุขภาพของหัวใจดีขึ้นและยังสามารถช่วยในเรื่องสุขภาพจิตเช่นภาวะซึมเศร้า กล่าวอีกนัยหนึ่งสัตว์ถูกคิดว่าช่วยในกระบวนการบำบัด สุนัขเป็นสัตว์ที่พบมากที่สุดในการบำบัดและได้รับการฝึกฝนผ่านองค์กรต่างๆเช่น Pets As Therapy (PAT) เพื่อให้การสนับสนุนทางอารมณ์ในบ้านพักคนชราโรงพยาบาลบ้านพักรับรองและโรงเรียน


ในขณะที่สุนัขบำบัดทุกตัวควรได้รับการฝึกบางประเภท แต่สุนัขตัวอื่น ๆ ก็มีวิธีปลอบโยนผู้ป่วยอย่างเป็นธรรมชาติหรือด้วยเหตุบังเอิญที่ค่อนข้างโชคร้ายในการแสดงให้ผู้คนเห็นว่าไม่จำเป็นต้อง จำกัด คนพิการ ตัวอย่างหนึ่งคือ Smiley ซึ่งเป็นสุนัขรีทรีฟเวอร์สีทองขนปุยที่มีคุณสมบัติที่น่ารักทั้งหมดที่คุณคาดหวังจากสุนัขจำพวกนี้: ความอดทนความขี้เล่นความรักและความเฉลียวฉลาด คุณตั้งชื่อมันว่าสไมลีย์สามารถทำได้นอกเหนือจากการดึงข้อมูลออกมาจริงๆเนื่องจากสไมลีย์เกิดมาโดยไม่มีตาอันเป็นผลมาจากการผสมพันธุ์ที่ไม่เหมาะสมในฟาร์มลูกสุนัข แต่นั่นไม่ได้หยุด Smiley จากความพยายาม ด้วยสปริงถาวรในการก้าวและกระดิกหางสุนัขตัวนี้แสดงให้เด็ก ๆ เห็นว่าความพิการไม่จำเป็นต้องหยุดให้คุณทำในสิ่งที่คุณรัก


ไขกระดูกคืออะไร

 บทบาทสำคัญของสารที่เป็นรูพรุนของโครงกระดูกของเรา

ไขกระดูกหรือที่เรียกว่าเนื้อเยื่อไมอีลอยด์เป็นวุ้นอ่อนที่พบในโพรงกระดูก ประกอบด้วยเซลล์ที่ยังไม่บรรลุนิติภาวะเรียกว่าเซลล์ต้นกำเนิดซึ่งพัฒนาเป็นเซลล์เม็ดเลือดแดง ในมนุษย์ไขกระดูกแดงสร้างเม็ดเลือดที่สำคัญทั้งหมดในร่างกาย เซลล์เม็ดเลือดมีสามประเภท สีแดงจะนำพาออกซิเจนผ่านร่างกายในขณะที่เซลล์สีขาวกินแบคทีเรียและต่อสู้กับการติดเชื้อ เซลล์เม็ดเลือดชนิดที่สามคือเกล็ดเลือดช่วยในการแข็งตัวหลังจากได้รับบาดเจ็บ ดังนั้นจึงเป็นที่ชัดเจนว่าไขกระดูกมีบทบาทสำคัญในการพัฒนามนุษย์ ในขณะที่ไขกระดูกสีแดงทำความสะอาดร่างกายช่วยตับและม้ามในการทำลายเซลล์เก่าไขกระดูกสีเหลืองจะช่วยกักเก็บไขมันและให้พลังงาน


ความผิดปกติของไขกระดูกอาจคุกคามถึงชีวิต บางครั้งร่างกายขาดธาตุเหล็กและไม่สามารถสร้างเม็ดเลือดแดงได้ตามปกติหรือการผลิตเซลล์ชนิดหนึ่งมากเกินไปอาจทำให้เกิดความเสี่ยงต่อสุขภาพอย่างร้ายแรง ความผิดปกติจะป้องกันการพัฒนาตามธรรมชาติของเซลล์เม็ดเลือดและกระตุ้นให้เกิดโรคเช่นมะเร็งเม็ดเลือดขาวมะเร็งต่อมน้ำเหลืองหรือโรคโลหิตจางจากหลอดเลือด 


เมื่อบุคคลต้องการการปลูกถ่ายไขกระดูกหมายความว่าแพทย์สามารถนำเซลล์ต้นกำเนิดเม็ดเลือดจากบุคคลหนึ่งและส่งต่อไปยังร่างกายของผู้รับได้ หากผู้บริจาคและผู้รับเข้ากันได้เซลล์จะเดินทางไปยังบริเวณของไขกระดูกที่เป็นโรคและกระตุ้นการสร้างเซลล์ใหม่


การปลูกถ่ายไขกระดูกประสบความสำเร็จทั่วโลก การเก็บเกี่ยวไขกระดูกเป็นการผ่าตัดที่ค่อนข้างง่ายซึ่งมักจะทำภายใต้การฉีดยาชาทั่วไป ที่นี่เซลล์ต้นกำเนิดถูกเก็บเกี่ยวจากไขกระดูกสีแดงในกระดูก การผ่าตัดจะดำเนินการโดยใช้เข็มยาวสอดเข้าไปในศูนย์กลางที่อ่อนนุ่มของกระดูกไขกระดูกจะถูกดึงผ่านเข็มกลวงและนำออกจากร่างกาย บ่อยครั้งที่มีการสกัดไขกระดูกหนึ่งลิตร วางไว้ในถุงแปรรูปและเก็บไว้ที่อุณหภูมิต่ำ


การปลูกถ่ายไขกระดูกด้วยตนเองจะดำเนินการเมื่อมีการเก็บเกี่ยวเซลล์ต้นกำเนิดและส่งคืนสู่ร่างกายหลังจากที่ผู้ป่วยได้รับการรักษามะเร็งแล้ว การปลูกถ่ายไขกระดูกแบบ Allogeneic ขึ้นอยู่กับผู้บริจาคที่มีชนิดของไขกระดูกเช่นเดียวกับผู้ป่วย

ไขกระดูกอย่างใกล้ชิด

เซลล์ที่ประกอบขึ้นเป็นไขกระดูกจัดอยู่ในประเภทไฟโบรบลาสต์มาโครฟาจอะดิโพไซต์เซลล์สร้างกระดูกเซลล์สร้างกระดูกและเซลล์บุผนังหลอดเลือด เซลล์แต่ละเซลล์มีหน้าที่เฉพาะและช่วยรักษาสุขภาพโดยทั่วไปของร่างกาย ความเจ็บป่วยเกิดขึ้นเมื่อเซลล์หรือกลุ่มของเซลล์ทำงานผิดปกติและผู้ป่วยต้องได้รับการรักษาโดยการปลูกถ่ายไขกระดูก


1. ไฟโบรบลาสต์

สิ่งเหล่านี้มีบทบาทสำคัญในการรักษาบาดแผลในร่างกาย


2. มาโครฟาจ

จากภาษากรีกแปลว่า 'ผู้เสพใหญ่' พวกเขาเป็นทหารของร่างกายที่ต่อสู้กับโรค


3. Adipocytes

Adipocytes เก็บพลังงานในร่างกายในรูปของไขมัน


4. เซลล์สร้างกระดูก

เซลล์สร้างกระดูกมีหน้าที่ในการสร้างและเจริญเติบโตของกระดูก


5. เซลล์สร้างกระดูก

Osteoclasts มีหน้าที่ทำลายกระดูกอินทรีย์ในร่างกาย


ความแตกต่างระหว่างมวลและน้ำหนัก

 โดยทั่วไปจะถูกจัดกลุ่มภายใต้คำว่า 'น้ำหนัก' ทั่วไปคุณสมบัติของมวลและน้ำหนักนั้นแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง

นอกโลกของ 'น้ำหนัก' ทางฟิสิกส์เป็นคำทั่วไปที่ใช้เพื่ออ้างถึงมวลของวัตถุ - ปริมาณของสสารที่วัตถุมีอยู่ซึ่งกำหนดโดยตรงจากปริมาณและประเภทของอะตอม - และน้ำหนักของมันแรงที่สร้างขึ้นเมื่อมวล ถูกกระทำโดยสนามโน้มถ่วง เนื่องจากมวลส่วนใหญ่บนโลกมีน้ำหนักและความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยทั้งสองเป็นสัดส่วนโดยตรงกล่าวคือยิ่งวัตถุมีมวลมากเท่าใดน้ำหนักก็ยิ่งมากขึ้นเท่านั้น 


อย่างไรก็ตามในโลกของฟิสิกส์ซึ่งเกี่ยวข้องกับวัตถุที่มีมวลไม่สิ้นสุดภายใต้แรงที่แตกต่างกันอย่างมากไม่เพียง แต่แรงโน้มถ่วงของโลกที่ค่อนข้างคงที่เท่านั้นมวลและน้ำหนักยังแตกต่าง เพื่อให้เข้าใจถึงความแตกต่างอย่างเต็มที่ระหว่างมวลและน้ำหนักสิ่งสำคัญคือต้องเข้าใจหลักการพื้นฐานของพวกเขา


กฎของความโน้มถ่วงสากลของนิวตันระบุว่าอนุภาคขนาดใหญ่ทุกอนุภาคในจักรวาลดึงดูดอนุภาคขนาดใหญ่อื่น ๆ เข้ามาในระดับหนึ่งและเมื่อพิจารณาถึงขนาดของโลกแล้วจะมีแรงดึงที่ค่อนข้างใหญ่ บนโลกแรงที่เป็นผลลัพธ์นี้คือแรงโน้มถ่วง (g) และค่าตัวเลขเฉลี่ยคือ 9.81m / s2 ซึ่งหมายความว่าเมื่อไม่สนใจแรงต้านอากาศความเร็วของวัตถุที่ตกลงมาอย่างอิสระใกล้พื้นผิวโลกจะเพิ่มขึ้นประมาณ 9.81 เมตรต่อวินาทีทุกวินาที อย่างไรก็ตามแรงโน้มถ่วงจะดึงวัตถุทั้งในอากาศและบนพื้นลงมาและแรงนี้ที่กระทำต่อมวลคือน้ำหนักของวัตถุ


ตัวอย่างเช่นแอปเปิลมีมวลประมาณ 100 กรัมและบนโลกนั้นแอปเปิลถูกดึงลงด้วยแรงโน้มถ่วงที่ 9.81m / s2 หรือโดยประมาณด้วยแรงของนิวตันหนึ่งนิวตัน (นิวตันคือหน่วยวัดเท่ากับปริมาณสุทธิ แรงที่จำเป็นในการเร่งมวล 100 กรัมในอัตราหนึ่งเมตรต่อวินาทีต่อวินาที) นั่นหมายความว่าแอปเปิ้ลมีน้ำหนักเท่ากับหนึ่งนิวตัน แต่มีมวล 100 กรัม น้ำหนักเฉลี่ยของมนุษย์ในนิวตันเท่ากับ 700 ในขณะที่มวลเฉลี่ยอยู่ที่ 70 กก. น้ำหนักของมนุษย์ / แอปเปิลจึงเป็นแรงโน้มถ่วงที่กระทำต่อมวลของพวกมันในขณะที่มวลของพวกมันเป็นปริมาณของสสารที่พวกมันถูกสร้างขึ้นมา



อย่างไรก็ตามในทางฟิสิกส์มีวัตถุที่ไม่ได้รับผลกระทบจากแรงโน้มถ่วงของโลกซึ่งมีความหนาแน่นของอะตอมที่แตกต่างกันและมีอัตราส่วนมวลต่อน้ำหนักที่ไม่ได้เป็นสัดส่วนโดยตรงดังนั้นความแตกต่าง


เครื่องชั่งสปริงนิวตัน

เนื่องจากน้ำหนักเป็นแรงในทางเทคนิค - แรงโน้มถ่วงที่กระทำต่อมวลจึงมีการใช้อุปกรณ์อื่นในการวัดอย่างแม่นยำ เครื่องชั่งสปริงนิวตันทำงานโดยใช้หลักการของกฎของฮุค (การขยายสปริงเป็นสัดส่วนโดยตรงกับน้ำหนักบรรทุก) และต่างจากเครื่องชั่งแบบดั้งเดิมที่ช่วยให้สามารถกำหนดแรงดึงดูดของโลกที่มีต่อมวลของวัตถุได้อย่างแม่นยำ


อย่างไรก็ตามที่น่าสนใจเนื่องจากสนามโน้มถ่วงของโลกอาจแตกต่างกันไปขึ้นอยู่กับว่าคุณอยู่ที่ไหน (ดูแผนที่บริเวณใกล้เคียงของมหาสมุทรทางใต้ของโลก) และน้ำหนักนั้นจะถูกใช้โดยทั่วไปบนโลกเพื่อตรวจสอบมวลเครื่องชั่งสปริงอุตสาหกรรมซึ่งวัดน้ำหนักในพื้นที่ - ต้องเป็นรายบุคคล สอบเทียบเป็นที่ยอมรับตามกฎหมายในการพาณิชย์ 


ตัวอย่างเช่นที่เส้นศูนย์สูตรของโลกความเร่งเนื่องจากแรงโน้มถ่วงวัดได้ที่ 9.7803 ในขณะที่อเบอร์ดีนสกอตแลนด์จะวัดได้ที่ 9.8322 ซึ่งหมายความว่าในทางเทคนิคแล้วมวลของผลิตผลจะมีน้ำหนักมากกว่าในอเบอร์ดีนมากกว่าที่เส้นศูนย์สูตรทำให้การวัดละเอียดทำได้ยาก


ทำไมเราถึงมีขนตามร่างกาย

 บางคนมีมากกว่าคนอื่น ๆ แต่จุดประสงค์ของรอยขนดกของเราคืออะไร

ขนตามร่างกายไม่ได้อยู่ที่นั่นโดยบังเอิญ - มีบทบาทสำคัญในการอยู่รอดของเผ่าพันธุ์ของเรา ในขณะที่บรรพบุรุษในยุคก่อนประวัติศาสตร์ของเราทิ้งตัวลงจากยอดไม้เพื่อยืนสองขาและก้าวไปตามที่ราบสะวันนาขนที่หนาทำให้เกิดปัญหาในการควบคุมความร้อนและส่วนใหญ่จึงสูญหายไปยกเว้นเพียงไม่กี่จุดที่สะดุดตาที่สุดบนศีรษะของเรา การผลัดขนตามร่างกายที่หนาขึ้นตามวิวัฒนาการยังช่วยขจัดภัยคุกคามของผู้โบกรถที่เป็นปรสิต


ทุกวันนี้ในฐานะที่เป็น 'ลิงเปลือย' สองขาส่วนที่สัมผัสกับรังสีอัลตราไวโอเลตของดวงอาทิตย์มากที่สุดคือส่วนหัวซึ่งมีผมไว้เพื่อป้องกัน เรายังพัฒนาความสามารถในการขับเหงื่อเพื่อทำให้ร่างกายเย็นลงด้วยความร้อนจากต่อมที่เรียกว่าต่อมเหงื่อ Apocrine ต่อมเหล่านี้ไม่เพียง แต่ปล่อยของเหลวระบายความร้อนเท่านั้น แต่ยังมีฟีโรโมนด้วย ขนตามร่างกายของเราอยู่ในบริเวณที่สะดวกซึ่งพบว่าต่อมเหล่านี้ทำหน้าที่ดักจับเหงื่อและจับกับฟีโรโมนเพื่อดึงดูดคู่ครอง


อย่างไรก็ตามแม้ว่าเราอาจดูเหมือนจะเป็นลูกพี่ลูกน้องเจ้าคณะของเรา แต่มนุษย์และลิงตัวอื่น ๆ ก็ยังคงมีรูขุมขนเท่ากันซึ่งโดยเฉลี่ยประมาณ 5 ล้านคน มนุษย์ไม่ได้ปลูกเสื้อคลุมหนา ๆ อีกต่อไป

กลุ่มอาการของมนุษย์หมาป่า

โดยปกติแล้วขนจะยาวขึ้นตามความยาวที่กำหนดขึ้นอยู่กับตำแหน่งบนร่างกาย ผมบนศีรษะสามารถเติบโตต่อไปได้อีกประมาณหนึ่งเมตรในขณะที่ขนใต้วงแขนจะหยุดงอกใหม่หลังจากนั้นไม่กี่เซนติเมตร อย่างไรก็ตามมีภาวะทางพันธุกรรมที่หาได้ยากที่เรียกว่าภาวะ hypertrichosis ที่มีมา แต่กำเนิดหรือ 'โรคมนุษย์หมาป่า' ตามที่ทราบกันโดยทั่วไปการที่ขนที่มีการเจริญเติบโตมากเกินไปจะปรากฏเป็นหย่อม ๆ หรือปกคลุมร่างกายเมื่อเทียบกับคนอื่นที่มีอายุเพศและเชื้อชาติใกล้เคียงกัน 


สิ่งนี้เชื่อว่าเป็นผลมาจากการสะสมยีนเพิ่มเติมบนโครโมโซม X แม้ว่าจะมีการบันทึกคอลเล็กชันที่แตกต่างกันในผู้ป่วยที่แตกต่างกัน แต่ตำแหน่งของโครโมโซมก็ยังคงเหมือนเดิม สิ่งนี้ทำให้นักวิจัยเชื่อว่าชุดยีนพิเศษนี้กระตุ้นยีนเจริญเติบโตของเส้นผมอื่น ๆ


eye floaters คืออะไร

 ค้นพบสิ่งที่ทำให้เกิดความแปลกประหลาดทางแสง

การมองขึ้นไปบนท้องฟ้าสีฟ้าใสบางครั้งอาจถูกขัดจังหวะด้วยสิ่งที่ดูเหมือนจะเป็นฝุ่นที่กระเด้งกระดอนซึ่งหลบเลี่ยงความพยายามของเราที่จะโฟกัสไปที่พวกมัน ลอยลึกลับเหล่านี้ไม่ได้เป็นจุดบนผิวดวงตาของเรา แต่เป็นส่วนหนึ่งของดวงตาเอง


การเติมช่องว่างระหว่างเลนส์และเรตินาเป็นแอ่งของของเหลวที่มีลักษณะคล้ายวุ้นที่เรียกว่าอารมณ์ขันแบบน้ำเลี้ยง เมื่อเราอายุมากขึ้นวุ้นตาตามธรรมชาติจะเริ่มย่อยสลายและละลายช้ามาก ในระหว่างกระบวนการตลอดชีวิตนี้ 'กระจุก' เล็ก ๆ จะแตกออกและท่องไปในเยลลี่โดยรอบ รู้จักกันในชื่อน้ำเลี้ยง (vitreous floaters) พบได้บ่อยในผู้สูงอายุและผู้ที่มีสายตาสั้น


บ่อยครั้งที่ไม่มีใครสังเกตเห็นในชีวิตประจำวันนักลอยน้ำเหล่านี้มักจะปรากฏตัวเมื่อเราจ้องมองไปที่ผืนผ้าใบที่สว่างและว่างเปล่าเช่นท้องฟ้าสีคราม เมื่อแสงเข้าสู่ดวงตาสิ่งที่เป็นน้ำเลี้ยงเหล่านี้จะบดบังแสงและทำให้เกิดเงาขึ้นเหนือเซลล์ตรวจจับแสงที่ด้านหลังของดวงตา - เรตินา เมื่อสิ่งนี้สื่อสารกับสมองผ่านเส้นประสาทตาเส้นแสงเล็ก ๆ จะขาดหายไปเราจึงเห็นลอยเป็นเงา


การแสดงหุ่นเงาทางชีวภาพนี้ไม่ก่อให้เกิดความตื่นตระหนกสำหรับผู้ที่พบเห็น อย่างไรก็ตามหากกลุ่มของการดิ้นและการกระดิกเพิ่มขึ้นอย่างมากอาจจำเป็นต้องเดินทางไปหาช่างแว่นตา นี่อาจเป็นสัญญาณของการปลดจอประสาทตาซึ่งเยื่อบุเซลล์บาง ๆ ฉีกขาดและหลุดลอกออกจากเซลล์เม็ดเลือดที่รองรับซึ่งอาจทำให้เกิดความเสียหายต่อสายตาอย่างถาวร


ภาพของน้ำเลี้ยงน้ำเลี้ยงเกิดขึ้นในสายตาของเราอย่างไร?

1. แสงที่เข้ามา

เมื่อแสงเข้าสู่ดวงตาและถูกโฟกัสโดยเลนส์ตัวลอยที่บดบังจะทำให้เกิดเงาขึ้นเหนือเรตินาซึ่งจะปิดกั้นแสง

2. การรับ Retina

ที่ด้านหลังของดวงตาเซลล์ชั้นบาง ๆ ที่เรียกว่าเรตินาจะรับแสงและแปลงข้อมูลเป็นสัญญาณไฟฟ้าซึ่งส่งไปยังสมองเพื่อแปลความหมาย (ชื่อภาพ: แอนิเมชั่นทางวิทยาศาสตร์)

3. น้ำวุ้นตา

เมื่อเวลาผ่านไปกลุ่มของของเหลวป้องกันจะเกิดขึ้นภายในอารมณ์ขันแบบน้ำเลี้ยง นี่คือบริเวณที่มีลักษณะคล้ายวุ้นซึ่งรับผิดชอบในการรักษารูปร่างของดวงตา กระจุกลอยอยู่ภายในตา

4. การมองเห็นที่ถูกรบกวน

ด้วยการป้องกันไม่ให้แสงส่องถึงเรตินาจึงทำให้ภาพเงาของแต่ละลอยเกิดขึ้นในการมองเห็นของเรา


ยุงติดตามเลือดของเราได้อย่างไร

 ในการล่าเลือดแมลงที่เป็นพาหะนำโรคเหล่านี้เป็นสาเหตุของการเสียชีวิตหลายล้านคนต่อปี

ฤดูร้อนกำลังมาถึงเราดังนั้นฤดูยุงก็เช่นกัน สภาพอากาศที่อุ่นขึ้นทำให้ยุงเพิ่มขึ้นเนื่องจากมีสภาวะที่สมบูรณ์แบบสำหรับการฟักไข่


หลังจากก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ที่ปล่อยออกมาในลมหายใจกลิ่นตัวและอุณหภูมิของเรายุงจะดึงดูดมนุษย์และสัตว์มีกระดูกสันหลังอื่น ๆ เพื่อค้นหาเลือด


เมื่อยุงติดตามแหล่งเลือดได้แล้วมันจะแทงท่อสองหลอดเข้าไปในผิวหนัง หลอดหนึ่งใช้ในการฉีดเอนไซม์เพื่อป้องกันไม่ให้เลือดแข็งตัวในขณะที่อีกหลอดหนึ่งดูดเลือดเข้าสู่ร่างกาย 


ยุงไม่ดูดเลือดเป็นแหล่งพลังงานสำหรับตัวมันเอง พวกมันได้อาหารมาจากน้ำตาลจากพืช เลือดที่ดูดไปใช้เลี้ยงลูกหลานเนื่องจากโปรตีนในเลือดหล่อเลี้ยงไข่ ด้วยเหตุนี้จึงมีเพียงยุงตัวเมียบางชนิดเท่านั้นที่จะกินเลือดของเรา


นอกเหนือจากความรู้สึกไม่สบายที่รู้สึกได้จากยุงกัดแมลงเหล่านี้ยังเป็นภัยคุกคามที่ใหญ่กว่าในการแพร่กระจายของโรค แมลงวันตัวเล็กเป็นสัตว์ที่อันตรายที่สุดชนิดหนึ่งของโลกซึ่งทำให้มนุษย์เสียชีวิตหลายล้านคนในแต่ละปี 


ซึ่งเป็นพาหะของโรคต่างๆเช่นมาลาเรียซิกาไข้เลือดออกและไข้เหลืองยุงลาย เป็นภัยคุกคามสูงสุดต่อมนุษย์ ครึ่งหนึ่งของประชากรโลกอาศัยอยู่ในบริเวณที่มียุงเหล่านี้อยู่


วิธีหลักในการป้องกันไม่ให้ยุงตัวเมียกัดคุณซึ่งจะช่วยป้องกันไม่ให้ผิวหนังคันและโรคที่อาจเกิดขึ้นได้คือการทำให้ผิวของคุณมีโอกาสดึงดูดน้อยลง


DEET เป็นคำย่อของสารประกอบทางเคมีที่พัฒนาโดยกองทัพสหรัฐหลังสงครามโลกครั้งที่สอง เช่นเดียวกับสารไล่แมลงอื่น ๆ อีกมากมายทั้งจากธรรมชาติและสารสังเคราะห์โดยพื้นฐานแล้วจะทำให้ผิวของคุณเป็นสถานที่ที่มีกลิ่นเหม็นมากสำหรับยุงที่จะลงจอดและกินอาหาร


อาจเป็นพิษได้ในความเข้มข้นสูงแม้ว่าจะใช้สารไล่ที่ใช้ DEET อย่างมีความรับผิดชอบ แต่ก็ปลอดภัยและมีประสิทธิภาพมาก


ในขณะที่มันอาจรู้สึกเหมือนยุงออกไปหามนุษย์ แต่จริงๆแล้วพวกมันไม่ได้เป็นตัวเลือกแหล่งเลือดอันดับแรกของยุง โดยปกติยุงจะชอบกำหนดเป้าหมายเป็นม้าวัวและนก


Popular Posts