เล่าเรื่องสยองขวัญ ยายไอ้แผน

อ่า นะครับผม ก็จะบอกเลยครับ ตอนนั้นผม แผน โพธิ์ เนี่ยครับผมเป็นเพื่อนกัน
ตอนเด็ก ๆ เนี่ย ภาษาเด็กนะพี่ บ้านนอกเขาจะดื้อนะครับ ไปไหนคือเขาจะแบบว่าเขาจะไปด้วยกันครับ คือเด็กบ้านนอกเขาจะไปหาปักเบ็ด ดักหนู หรืออะไรเนี่ยครับ คือบ้านพวกผมจะอยู่ติดเขากันสักนิดหนึ่งครับ

แล้วพ่อแม่ของแผนกับโพธิ์เนี่ย เขาจะไม่ค่อยอยู่บ้าน เขาจะต้องไปเฝ้าไร่ เพราะว่าเขาปลูก เอ่อ พวกหอมเนี่ยอยู่ติดชาวเขา เพราะว่าพวกป่ามันชอบลงมากินครับ เขาต้องไปคอยดูแลอย่างเนี้ยครับ เขาจะปล่อยให้เขาเนี่ยอยู่กับยายกัน

ทีเนี้ยผมกับแผนและกับโพธิ์เนี่ย คือชอบออกไปปักเบ็ด อันเนี้ยแผนเขาไปเหยียบหอย เท้าเขานี้คือเปลือกหอยมันบาดลึกมากเลยพี่ เลือด โอ้โห เลือดนี้เต็มเลย ต้องพากันปฐมพยาบาล ก็พากันพยุงน่ะแผนกลับมาบ้าน เอากลับมาบ้านครับ

ต้องมาห้ามเลือด โพธิ์เนี่ยเขาก็อาสาเพื่อจะไปซื้อยามาล้างแผลให้น้องเขา ให้ผมเนี่ยอยู่เป็นเพื่อนแผน แผนเนี่ยเขาก็อยู่ ๆ เขาก็นอนหลับไป

ผมก็คอยเช็ดเลือด ห้ามเลือด เอาผ้ามาพัน ๆ เพื่อไม่ให้เลือดมันออกมาไงครับ เพราะแผลมันลึกจริง ๆ

ตอนเนี้ยยายของเขาน่ะ เขา เอ่อ ที่ผมเห็นแรก ๆ นะครับ ยายเขา เขาลุกขึ้นไม่ได้นะพี่ เห็นพูดก็พูดไม่ได้ เหมือนเป็นอัมพฤกษ์ อัมพาต อะไรประมาณนี้ล่ะ ก็เป็นคนแก่ แก่มากล่ะ แล้วผอม ผมนี้ขาวทั้งหัวเลยครับ


เนี่ยโพธิ์เขาก็ออกไป สักพักผมเห็นยายเขานอนอยู่นะครับ พอโพธิ์ออกไปปุ๊บ อยู่ ๆ ยายเขาเนี่ยกระโดดขึ้นมานั่งยอง ๆ กระโดดขึ้นมายอง ๆ ปุ๊บ แล้วก็มอง เป็นอะไร ไปไหนกันมา ถามผมอย่างเนี้ย ผมก็บอกว่าแผนโดนหอยบาดครับอย่างเนี้ย แล้วหอยบาด ผมก็พยายามห้ามเลือด เขาก็เอามานี่สิ ไอ้หนูมึงมานี่สิ

มานี่สิ ผมก็เดินไปหาเขา พอไปหาเขา ไม่ ลุกขึ้นมานั่งบนนี้ ลุกขึ้นมานั่งบนนี้ ผมก็ลุกขึ้นไปนั่งกับเขา พอผมไปนั่งใกล้ ๆ เขาปุ๊บ เขาจับตัวผม เขาผลักผมลงเลย เขาผลักลง แล้วเขาก็ไล่ผมกลับเลย ไป มึงน่ะไป ร้อน มึงน่ะอยู่ร้อน ไป

ผมก็งงเฮ้ยอยู่ ๆ มาไล่ผมทำไม ก็บอกเดี๋ยวรอให้โพธิ์กลับก่อนได้ไหมครับ เดี๋ยวผมห้ามเลือดให้แผนก่อน อย่างนี้เขาบอก ไปเลย มึงออกไปเลย ออกจากบ้านกูไปเลย แกก็ไล่ผมอย่างนี้นะ ผมก็งงนะ ไล่ทำไม ผมทำอะไรผิดน่ะ เราก็เชื่อเอ๊ะเราพาเขาไปโดนแบบเป็นแผลหรือเป็นอะไร เขาโกรธหรือเปล่านะ ผมก็รอ รอ เขาก็ไล่ผมอยู่อย่างนั้นน่ะ

สักพักโพธิ์กลับมา พอโพธิ์กลับมานี้ ยายก็ล้มตัวลงนอนเลยครับ ล้มตัวลงนอนเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นน่ะ ล้มตัวลงนอน เฮ้ยพอโพธิ์มา เฮ้ยโพธิ์กลับก่อนนะ คือพูดกูกลับก่อนนะโพธิ์ เฮ้ยมึงจะรีบกลับไปไหน อยู่เป็นเพื่อนก่อน ช่วยกันทำแผลมันก่อน ผมก็ยายเพิ่งไล่กู มึงจะบ้าหรือไง ยายกูพูดไม่ได้สักปี 2 ปีล่ะ ยายมึงลุกขึ้นมานั่ง มาไล่กู

มันก็หาว่าผมพูดโกหก แบบจริง ๆ ผมก็บอกจริง ๆ เป็นไปไม่ได้หรอก มันก็ว่าอย่างนี้นะ เป็นไปไม่ได้ ยายกูจะลุกขึ้นมานั่งได้ยังไง ทุกวันกูยังป้อนข้าว เช็ดตัวอยู่เลย ผมก็บอกจริง ๆ ยายมึงลุกขึ้นมานั่งยอง ๆ แล้วก็มาผลักกู ไล่กู บอกว่าร้อน ๆ ร้อน บอกผมอยู่ร้อน ไปเลย ไล่ ไล่จริง ๆ ผมพูดเหมือนกับเขาไม่เชื่อผมนะ บอกเออ ๆ ถ้าจะไปก็ไป ผมก็เลยกลับบ้าน

แล้วแผนก็มาโรงเรียนไม่ได้ใช่ไหมครับ เป็นว่าโพธิ์เนี่ยต้องอยู่ดูแผน อ่า อยู่ดูแผน

คราวนี้ผ่านไป 2 วันล่ะ โพธิ์ก็กลับมาตามผม ลพไปนอนเป็นเพื่อนหน่อยได้ไหม ผมก็ยังกลัว แล้วยายมึงจะไม่ด่ากูหรอว่ะ จะด่าได้ยังไง ก็ยายกูพูดไม่ได้ พูดได้จริง ๆ ผมพยายามเถียงอยู่อย่างเนี้ย

ก็คือเราจะนอนมุ้งเดียวกัน เขาก็จะเช็ดตัว เช็ดอะไรให้ยายเขาใช่ไหมครับ แต่ยายเขา

คือบ้านเนี่ยจะเป็นบ้านไม้ 2 ระดับที่ใช่ไหมครับ ข้างล่าง ยายเขาจะนอนข้างล่าง แล้วอีกระดับหนึ่งก็คือพวกผมก็จะนอน 3 คนใช่ไหมครับ ยายเขาก็กางมุ้งให้ ยายก็เช็ดตัว ป้อนข้าว ผมเฮ้ย ผมก็คิดว่ายายมันก็กินได้ เหมือนจะแข็งแรงนะ แต่ยายเขาผอมนะครับ แล้วน้ำหนักตอนนั้นเหมือนเขาคนแข็งแรงมากเลยครับ

ครับ เหมือนคนไม่มีแรง เหมือนคนช่วยเหลือตัวเองไม่ได้ ผมเห็นตอนนั้นน่ะ อ่า ผมก็เอ๊ะยายคนนี้ทำไมทำตัวแปลก ๆ

ก็นอนกัน ก็แผนเขาจะนอนริมสุด โพธิ์เขาก็จะนอนกลาง แล้วผมก็จะนอนริมนั้น มันดึกประมาณนั้นดึกล่ะ ดึกมากเลย ตอนนั้นก็หน้าหนาว เดือนพฤศจิกาล่ะ จำได้

อยู่ ๆ น่ะ ผมได้ยินเสียงก๊อก ๆ แก๊ก ๆ ก๊อก ๆ แก๊ก ๆ ตรงมุ้งยายเขา ผมเห็นยายเขาเนี่ยคลานออกมาจากมุ้ง

ผมน่ะคือผมไม่ได้นอนบ้านตัวเอง คือหนึ่งเรานอนไม่หลับ เพราะว่าเราไม่ชินไงครับ เราไม่ชิน

เขาคลานออกมา คลานออกมา คลานออกมามองซ้าย ทั้งขวา ไปตรงบันได ตรงนั้นก็จะเป็นบันไดอยู่ประมาณ 7 – 8 ขั้นครับ นี่ล่ะครับ คือเขามานั่งตรงชั้นน่ะบันได มองซ้าย มองขวา แล้วก็หันมามองที่มุ้งผม เออ ที่ผมนอน คืนแรกที่ผมไปนอนนะครับ

อยู่ ๆ ยายเนี่ยโดดลงไปเลยครับ ไม่ได้เดินลงบันได โดดลงไปเฉย ๆ ครับ

ยายเขาผอม ๆ เนี่ย โดดลงไป โดดลงไปเนี่ยผมไม่ได้ยินเสียง ตุ๊บตั๊บไม่มีเลย โดดปุ๊บลงไปเลย

ผมก็เฮ้ย ผมก็ปลุก เฮ้ยโพธิ์ โพธิ์ โพธิ์ ยายมึงโดดลงบ้านว่ะ ผมคิดว่าคนแก่อาจจะละเมอ หรืออะไรอย่างนี้ไงครับ ไม่ตื่นพี่ ปลุกยังไงก็ไม่ตื่น


เอ๊ะผมก็พยายามดูว่าจะมีเสียงร้องหรือเสียงอะไรไหม แล้วเขาก็โดดลงไป แล้วไม่ได้ยินเสียงตุ๊บเลยนะครับ ถ้าเขาโดดมันต้องได้ยินเสียงตุ๊บใช่ไหมครับ


ครับผม ผมก็ค่อย ๆ คลานออกไปจากมุ้งพี่ ไปดูตรงระเบียงบันได ไปดูไม่เห็น แล้วผมหันกลับมาอีกที เห็นยายนอนขดอยู่ในมุ้งอยู่เลย


แล้วยายเขาก็เอาผ้าจากตรงที่นอนครับ คลุมหัวนะพี่ ตอนนี้ยายเขาก็เปิดผ้าห่มออกมา แล้วก็เป็นมุ้งที่แบบว่า เอ่อ ไม่ ๆ ไม่ขาวมากน่ะ แต่ผมสามารถเห็นได้เลยว่ายายแกเปิดออกมา แล้วแกก็ยิ้มให้ผมน่ะ

แล้วแกก็เอาผ้าห่มคลุมปุ๊บเลย แล้วแกก็เปิดออกมาใหม่ เหมือนแอบหมอนแล้วก็ยิ้ม ยิ้มให้ผมน่ะ แล้วผมก็รีบเข้าไปนอนในมุ้ง


คืนต่อมาผมก็ไปอีก ผมก็เล่า เฮ้ยเมื่อคืนนี้ กูเห็นยายมึงโดดลงไป เอ่อ บอกไม่จริงหรอก มันบอกมึงน่ะโกหก กูก็อยู่กับยายกูมาน่ะ 2 ปีนี้ ไม่เคยลุกขึ้นได้ พูดยังพูดไม่ได้เลย ต้องป้อนข้าวป้อนน้ำ มึงก็เห็นอยู่กูเช็ดตัว

ผมก็ยังเถียงอยู่อย่างเนี้ยครับ มันก็หัวเราะกัน มันหาว่าผมไม่อยากไปนอนเป็นเพื่อนมัน
อ่า คืนที่ 2 ผมนอนอีก ตอน ผมจำได้เลย มัน ถ้านกพวกนกกลางคืนมันร้อง คือนกกาเหว่ามันร้องนี้ มันต้องประมาณเที่ยงคืน หรือตี 1 ใช่ไหมครับ

ผมก็เห็นยายเนี้ย ได้ยินเสียงก๊อก ๆ แก๊ก ๆ คลานออกมาจากมุ้งอีกล่ะ แต่ทีเนี้ยไม่ได้โดดครับ แต่คลานเข้ามาในมุ้ง

คือไอ้ที่ผมสงสัยที่สุด คือเขาไปเลียแผลน่ะ ที่ขาน่ะ

เลียแผลที่เท้าของแผน

เขาก็เลีย เขาก็เลียใหญ่เลย ผมก็สะกิดโพธิ์ โพธิ์ สะกิด ๆ ทั้งสะกิดให้มันดู มันไม่ตื่นครับ ทำยังไงมันก็ไม่ตื่น ผมปลุกเต็มที่ล่ะ มันก็ไม่ตื่น ผมก็สั่นนะ

คือแบบหน้าหนาวนะพี่ ผ้าห่มคลุมน่ะ

แล้วเหงื่อผมนี้ออกเต็มตัวเลย

ผมก็เห็นยายแกเลียใหญ่เลย เลีย ๆ แล้วก็ดูด เลียแล้วก็ดูดเลย เลียแล้วก็ดูด อ่า ประมาณสักพักใหญ่ ๆ ล่ะ แกก็กลับไปที่เดิม

ก็บอก อืม อร่อยดีเนอะ แกก็ว่าอย่างเนี้ย ผมได้ยินว่า อืม อร่อยดีเนอะ


คือเขา ตอนที่เขาคลานกลับไปน่ะ เขาบอก อืม อร่อยดีเนอะ แล้วเขาก็เข้าไปในมุ้ง

ตื่นเช้ามาไอ้โพธิ์ก็ เฮ้ยทำไมแผลกูเจ็บจังว่ะ กูปลุกมึงเมื่อคืนเนี้ย มึงไม่รู้เรื่องเลยหรอ บอกมันบอกไม่รู้เรื่องครับ แล้วมึงหยิกกูทำไม กูเห็นใครไม่รู้มาเลียแผลไอ้แผน

มันก็โมโหผมนะ มันเหมือนกับว่าเหมือนเราใส่ร้ายยายมันน่ะ ก็ว่ายายกูแบบนี้ ๆ อะไรประมาณเนี้ยครับ

แต่เชื่อไหมพี่ แผลของแผนน่ะช้ำ เขียวไปหมดเลย เขียว ช้ำ ไปหมดเลยทั้งเท้า แบบบวม ช้ำ คือมันก็น่าจะเป็นขนาดเนี้ย ตอนแรกแบบคือหอยบาดธรรมดา ยังไม่ทันจะวันหนึ่ง คือมันไม่ได้แบบจะเขียวอย่างเนี้ยพี่ นั่นคือแผลช้ำธรรมดา แต่อันนี้มันเขียว ช้ำ มันออกม่วงเป็นจ้ำเลยตามเท้าเขาน่ะ อืม มันก็ปวด ร้องใหญ่เลย

แล้วทีเนี้ยคืนที่ 3 คืนที่ 3 ผมจะไม่นอนล่ะ แผนจะนอนร้องตั้งแต่เช้าล่ะว่าปวดแผล ๆ ปวดแผลครับ

คราวนี้ก็ต้องไปตาม ผมกับ (47.12) ต้องไปตาม เอ่อ แม่เขากับพ่อเขาที่อยู่ในไร่ใช่ไหมครับ อันนี้ก็ไม่กล้าทิ้งยายอีก ผมบอกทิ้งไปตามเถอะ ทิ้งไปตามเถอะ แล้วใครจะป้อนข้าวป้อนน้ำ แถมเขาก็เดินไม่ได้ เขาว่าอย่างเนี้ย ไอ้โพธิ์ก็บอกอย่างนี้ แผนก็เดินไม่ได้ บอกเอ่อ (01.47.28) ไปตามเถอะ วันเนี้ยดีแล้วว่ะ วันนี้ก็นอนร้อง แผนมันก็นอนร้องปวดครับ


มันบอกว่าปวดมาก มากจริง ๆ ครับ ผมก็ไม่เข้าใจนะว่ามันปวด ปวดขนาดไหน แต่ดูลักษณะแล้ว มันคงจะปวดมากจริง ๆ นะพี่ อืม บอกไปตามเถอะว่ะ ยังไงมึงก็ไปตามเถอะ ผมก็บอกอย่างนี้ บอกไม่ได้ ทิ้งยายไม่ได้ มันต้องป้อนข้าวอีก

ตกวันนั้นผมก็ไม่ได้ไปโรงเรียนเลยนะพี่ ก็อยู่เป็นเพื่อนกันเนี่ยจนถึงตอนเย็น


ครับ ตอนเย็น แผนยังนอนร้องไห้ปวด ผมก็ไม่รู้จะพูดไง

ตัดสินใจเลย ผมก็บอกโพธิ์มึงไปตามพ่อกับแม่มาดูเอง เดี๋ยวยายอะไร กูป้อนข้าวเอง ผมก็บอกอย่างนี้ครับ แต่ผมตัดสินใจอย่างนั้น บอกเป็นไงเป็นกัน สงสารด้วยครับ สงสารไงครับ

ให้ไปตามพ่อกับแม่มา ผมเห็นท่าไม่ดีแล้วน่ะ



พอเพื่อนผมไปตามเท่านั้นเนี่ย ผมก็ยังไงล่ะ ผมก็หนีกลับบ้านไปเลย ผมหนีกลับบ้านเลย

ผมไม่กล้าอยู่

ผมหนีกลับบ้านครับ ผมหนีกลับบ้านจริง ๆ

ทิ้งแผนไว้ เพราะว่าผมหนีจากบ้านนี้ไม่ใช่อะไรนะครับ ผมหนีเพื่อจะไปบอกพ่อผมมา

ทิ้งไว้ก่อนไง แต่ไม่ใช่หนีกลับไป ไปอยู่บ้านเลย ผมทิ้งแผนอยู่กับยาย 2 คน เพื่อจะไปตามพ่อผมมา มา มาอยู่เป็นเพื่อน

อ่า พ่อผมก็ไม่อยู่อีก ตกลงผมจะทิ้งเพื่อนอย่างนี้ เพื่อนก็ต้องกลับมาอีก

พอผมกลับมา โพธิ์นี้ก็ไปนานมากเลย ไปนานมากจริง ๆ ครับ ผมก็นอนคลุมโปง ผมก็นอนคลุมโปงอยู่ ไม่ยอมกลับมาสักที 3 ทุ่มกว่าล่ะ เอ้ยก็ยังไม่กลับมาสักที

ตอนนี้ผมก็ได้ยินเสียงแผนน่ะร้อง ร้องเหมือนแบบเหมือนมีอะไรมาบีบที่คอเขาน่ะ อ๊อก ๆ อ๊อก  ๆ อย่างเนี้ยครับ

ผมก็เห็นยายเขาน่ะ ขึ้นไปนั่งยอง ๆ เหยียบหน้าอกครับ แล้วก็จับ จับ เอาอีกมือหนึ่งน่ะ คือช้อนใต้คอแผนขึ้นมาครับ

คือพี่นึกออกไหมล่ะ คนที่นอนน่ะ อีกคนยายเหยียบหน้าอกอย่างเนี้ย แล้วทำมือช้อน ช้อนอยู่ใต้คอน่ะ แล้วก็จับหัวให้แหงนเหงยขึ้นน่ะ แล้วปากมันก็อ้า แล้วผมก็เห็นยายเนี่ย เอาปากจุ่มลงไปตรงปากเขาน่ะ

ยายเอาปากจุ่มลงไปในปากแผนเนี้ยนะ

แล้วที่ผมเห็นตอนนั้น ก็คือแกเอาลิ้นของแกนน่ะแลบลงไป

ผมคิดตอนนั้นน่ะ ผมก็ตกใจนะ แต่ผมก็จะวิ่งออกไปก็ไม่กล้าวิ่งนะ ตอนนั้นมันเหมือนมันทำอะไรไม่ถูกน่ะ ผมก็ได้แต่ดูอย่างนั้นน่ะครับ

มองไปเห็นแบบเหมือนคน เหมือนอะไรติดในคอครับ ดังอึกอัก ๆ อึกอัก แล้วเห็นแผนเขาก็เกร็ง ๆ เกร็ง ๆ แล้วเขาก็นิ่งไปเลยนะครับ นิ่งไปเลย

สักประมาณพักใหญ่ ๆ ได้ยินเสียงพ่อโพธิ์กลับมา แม่เขากลับมา แล้วผมก็เห็นยายกระโดดลงไปเลย ลงจากตัวแผนน่ะ โดดลงไปเลยครับ โดดลงไปเลย โดดลงไปแล้วไปนอนเหมือนเดิม


ครับผม ผมก็ลุกขึ้นมา แล้วบอกเห็นยายน่ะ ผมก็มาเล่าให้ฟังครับ บอกว่าเห็นยายลุกขึ้นมาเหยียบหน้าอกแผน แล้วก็เอาลิ้นลงไปในปากแผน เอาลิ้นลงไปในปากแผน เขาบอกมึงพูดอะไรเนี้ย มึงพูดอะไร

ก็จับแผนเขย่าใหญ่เลย ทำยังไงก็ไม่ตื่น ปรากฏว่าบอกตรง ๆ แผนน่ะตายแล้ว

ผมพูดนี้ ผมก็ขนลุกนะพี่

แต่ผมก็ คือถ้าผมตะโกนบ้าง อะไรสักอย่างหนึ่งน่ะ คือยายมันต้องตกใจล่ะ เขาก็ต้องกระโดดออกใช่ไหม แต่ผมก็ไม่ตะโกนออกมา

แม่เขารู้ว่าพ่อ พ่อเขาก็รู้ ก็เสียใจครับ

แต่ว่าเขาไปเอาศพไปพิสูจน์ยังไง ผมก็ไม่ค่อยเข้าใจนะ แต่ผม โพธิ์เขาก็มาเล่าให้ผมฟังว่า เขาบอกว่าขาดอากาศครับ

เขาไม่ได้ว่า เขาไม่ได้อะไร พยายามถาม เช่นถามมันเป็นอะไรตาย แต่เขาก็ร้องไห้ ผมเห็นและพูดอยู่อย่างเดียวว่า ผมเห็นยายเขาขึ้นไปเหยียบบนหน้าอก แล้วก็ใช้ลิ้นล้วงลงไป

ถ้าเราพูดออกไป ใครเขาไม่มาเชื่อเราหรอกพี่

อ่า หลังจากนั้น คือผ่านไป 7 วัน 8 วัน เขาก็จับพิรุธ คือผมก็ยังเล่าอยู่เหมือนเดิม เขาก็จับพิรุธเหมือนกันทีเนี้ย

คือพ่อของโพธิ์เนี่ย เขาไม่ได้นอนเลย เขาจะดูพฤติกรรมของยาย ปรากฏว่าเขาเห็นอย่างที่ผมพูดจริง ๆ ครับ เห็นยายโดดลงจากบ้านไปจริง ๆ ครับผม

ครับ ตอนกลางคืนครับ แล้วก็เริ่มเห็นทุกคืน ๆ ทุกคืน เริ่มเห็นทุกคืนครับทีเนี้ย

เขาก็เลยไปปรึกษากับพระ เขาบอกว่าที่จริงยายน่าจะตายมาตั้งนานแล้ว แต่ว่าพระ

เขาเล่าให้ฟังนะครับตรงเนี้ย ถึงตรงนี้คือโพธิ์เล่าให้ผมฟัง บอกว่าพระบอกว่ายายที่จริงตายมาตั้งนานแล้ว แต่ว่ามันมีอย่างอื่นแฝงอยู่ครับ

คือ ๆ คุณยายอาจจะเสียไปนานล่ะ แต่ว่าปอบสิงอยู่


แล้วเขาก็เอาหมอ สายเกี่ยวกับทางธรรมเนี่ย ทางเกี่ยวกับพวกคุณไสยเนี้ยครับมาดูยาย แล้วก็เอาใช้ว่านชนิดนี้ครับ เขาบอกว่าลองเอาจิ้มดูสิ จิ้ม ปรากฏว่ายายนี้ร้องเลยครับ อันนี้โพธิ์เล่าให้ฟังนะครับ ยายเนี้ยร้อง เขาก็บอกว่าต้องตัดกรรมนะ ถ้าไม่ตัดกรรมก็ไม่ตายสักทีนะ เพราะแกกินลูกกินหลาน กินคนอื่นไปแบบนี้ เพราะมันกินหลานตัวเองไปแล้วน่ะ เขาว่าอย่างเนี้ย


เขาเลยทำพิธีตัดกรรม ตัดแบบไหนผมก็ไม่เข้าใจเหมือนกันครับ เพราะว่าทำแบบนี้ไปแล้ว ยายก็เสียเลยครับ ยายก็เสียวันนั้นเลยที่เขาทำพิธีตัดกรรม คือยายเขาก็เสียไปเลย


ตายปุ๊บก็ส่งกลิ่นเลยครับ


ประมาณชั่วโมงหนึ่งก็คือส่งกลิ่นเลยครับ เหมือนมีกลิ่นเหม็น กลิ่นเน่าทันทีเลยครับ

เล่าเรื่องผี	เรื่องสยองขวัญ	เรื่องผี
ฆาตกรโหด	ฆาตกรต่อเนื่อง	ฆาตกรโรคจิต
ผีนานาชาติ	ผีปีศาจ	พระธุดงค์เจอผี
โจนเบเน็ต	คดีเพชรซาอุ	เดวิด เบอร์โควิด
ซอว์นี่ บีน	ฆาตกรโหดเมืองไทย	อลิซาเบธ บาโธรี่
ฆาตกรฆ่าคนมากที่สุด	คดีกักขังหน่วงเหนี่ยว	คดีวิตถาร
คดีพิศวาสฆาตกรรม	ฆาตกรเด็ก	คดีฆ่าหั่นศพ
ยโศโฆษาฆาต	แจ๊คเดอะริปเปอร์	ฆาตกรต่อเนื่องอินเดีย
เบลล์ กันเนส	ยูนาบอมเบอร์	เอล ชาโป
ผีภาคเหนือ	ผีภาคอีสาน	ผีญี่ปุ่น
เมืองอาถรรพ์	เรื่องเล่าเดอะช็อค	มนุษย์กินคน