ตำนานผีญี่ปุ่น เรื่องบ้านแห่งวิญญาณ

ที่เกาะคิไคในจังหวัดคาโงชิมา มีบ้านหลังหนึ่งถูกเรียกว่า “บ้านแห่งเทพเจ้า" จนถึงสมัย เมจิ บ้านหลังนี้มีเรื่องประหลาด เกิดขึ้นมากมาย มีอยู่ครั้งหนึ่ง เด็กผู้หญิงคนหนึ่งในบ้านนั้นต้องตกใจตนขึ้นกลางดึก เพราะเธอ ได้ยินเสียงแปลก ๆ มาจากที่ไหน ไม่รู้เรื่องว่า “ข้างบน" พร้อมกันนั้นเธอก็ได้ยินเสียงร้องมาจาก ต้นไม้ว่า‘ข้างล่าง” เธอจึงคิดว่า มีคนกำลังตามหาคนอยู่...ทันใด นั้นเอง เธอก็ได้ยินเสียงคนหายใจ อย่างโล่งอกอยู่ที่ข้างหลังสวน และได้ยินเสียงร้องว่า “เฮ่อ วิญญาณใครก็ไม่รู้ เข้ามาที่ บ้านหลังนี้โดยปลอดภัยแล้ว”

ตั้งแต่สมัยโบราณมาแล้ววิญญาณของคนที่ตายไปแล้วเชื่อกันว่า ถ้าเข้ามาอาศัยอยู่ที่บ้านหลังนั้นจะปลอดภัย ดังนั้นวิญญาณ ต่าง ๆ จึงพากันมาอาศัยในบ้าน หลังนี้
หลังจากวันนั้นมา พอตกดึก เด็กผู้หญิงคนนั้นได้ยินเสียงผู้หญิง ร้องไห้ดังมาจากบนหลังคาบ้าน ทุก ๆ คน ทำให้เธอเชื่อว่าวิญญาณของผู้หญิงคนนั้นต้องถูก ผู้ควบคุมวิญญาณจับและพาไป ที่ไหนสักแห่งแน่นอน

ตำนานผีญี่ปุ่น เรื่องผีในหมอน

หมอยากจนคนหนึ่งย้าย เข้ามาอยู่ในบ้านเช่าหลังนี้ด้วย ความดีใจเพราะว่าค่าเช่าถูกราว กับว่าอยู่ฟรี ๆ แต่เมื่อเข้ามาอยู่ เพื่อนบ้านก็เล่าให้ฟังว่า คนส่วน มากเข้ามาอยู่เพราะค่าเช่าถูก แต่ว่าอยู่ได้แค่สอง-สามวันก็ต้องรีบย้ายออกไป และยังเตือนหมอ ผู้นั้นว่าให้รีบย้ายออกไปดีกว่า แต่ว่าหมอคนนั้นยังคงอาศัยอยู่ ในบ้านนั้นต่อไปเวลาผ่านไป 2-3 วัน หมอ คนนั้นก็ล้มป่วยลงโดยที่ตัวเอง ก็ยังไม่รู้สาเหตุ ถึงแม้จะกินยา หลายชนิดแล้วก็ตาม อาการป่วย ก็ทรุดหนักยิ่งขึ้น หมอคนนั้น รู้สึกเสียใจมากที่ไม่ยอมเชื่อคำเตือนของเพื่อนบ้านว่าให้รีบย้าย ออกไป

ในกลางดึกคืนนั้น หมอคนนั้นได้กลิ่นคาวเลือดที่ลอยมาตาม ลมจากไหนไม่ทราบ จึงลุกยืน ไปดู ถึงแม้ว่าหมอคนนั้นจะปวดศรีษะอย่างหนัก แต่เขาก็เดิน ตามหากลิ่นคาวเลือดนั้นไปจน มาถึงห้อง ๆ หนึ่งที่เป็นต้นตอของกลิ่นคาวเลือด ในห้องนั้นมีหมอนเก่าๆใบหนึ่งวางอยู่ เขา จึงคิดว่าหมอนใบนี้ต้องเป็นหมอน ของพวกผีแน่นอน เขาจึงตัดลันใจ เผาหมอนใบนั้นเสีย ทันใดนั้น เอง ก็มีกลิ่นเหม็นเหมือนศพลูกไฟลอยออกมาจากหมอนที่ถูกเผาใบนั้น และหมอคนนั้นก็หาย จากโรคภัยไข้เจ็บด้วยในสมัยก่อนเชื่อกันว่าหมอน ไม่ได้เป็นแค่อุปกรณ์สำหรับใช้ นอนเท่านั้น แต่วิญญาณของคน ที่นอนหลับนั้น จะฝังอยู่ในหมอน ใบนั้นด้วย

ตำนานผีญี่ปุ่น เรื่องภรรยาที่ไม่กินข้าว

เพื่อนของหนุ่มโสดคนหนึ่ง ได้พูดกับหนุ่มโสดว่า “อายุก็ มากแล้ว..น่าจะหาภรรยาสักคน ได้แล้ว” แต่ว่าหนุ่มโสดผู้นั้น กลับตอบว่า “ข้าก็อยากมีภรรยา เหมือนกัน แต่ข้าเป็นคนจน คงไม่มีเงินเลี้ยงหรอก ถ้ามีผู้หญิง ที่ไม่กินข้าวก็ดี ข้าจะได้เอาเป็น ภรรยาซะเลย"

ต่อมาวันหนึ่ง มีหญิงสาว คนหนึ่งมาหาหนุ่มโสดและแนะนำตัวว่า ตัวเองไม่กินข้าว ช่วยรับ เป็นภรรยาด้วย หนุ่มโสดเมื่อได้ฟังก็ดีใจจึงตัดสินใจแต่งงาน กับหญิงสาวคนนั้น เมื่อแต่งงาน แล้วก็ได้เกิดเหตุการณ์ประหลาดขึ้นคือ ข้าวและเต้าเจี้ยวหาย ไปหมด ตอนแรกชายผู้นั้นคิดว่า หนูขโมยกิน ต่อมาวันหนึ่ง ชาย คนนั้นแกล้งทำเป็นเดินทางไปที่หมู่บ้าน และเมื่อเขาย่องกลับมา ก็พบว่า ภรรยาของเขาหุงข้าว และต้มซุปเต้าเจี้ยวนอกจากนั้น ยังทำข้าวนั้นก้อนใหญ่อีกมากมาย และนำมาเรียงไว้บนเสื่อ แล้ว ต่อมาเธอก็เริ่มปล่อยผมของเธอ ออก ชายคนนั้นต้องตกใจ เพราะ เมื่อเธอปล่อยผมก็มีปากขนาด ใหญ่โผล่ออกมาจากด้านหลัง ของศรีษะของเธอ และเธอก็เริ่ม โยนข้าวนั้นและเทซุปเต้าเจี้ยวใส่ ที่ปากนั่น หลังจากที่กินเสร็จเธอ ก็รวบผมตามเดิม

วันต่อมาชายคนนั้นก็ได้ไล่ ภรรยาของเขาออกจากบ้านไป เพราะตัวจริงของผู้หญิงคนนั้น ก็ ผีภูเขา แต่ว่าในบางท้องที่ ผู้หญิงคนนี้อาจเป็น สัตว์อื่น เช่น แมงมุมหรืองู และหนุ่มโสดที่เป็นพระเอกของเรื่อง อาจจะมีอาชีพต่าง ๆ กันเช่น อาชีพตัดไม้ ช่างไม้ หรืออาจจะเป็นพ่อค้า

ตำนานผีญี่ปุ่น เรื่องปีศาจตาเดียว

ในวันที่ 8 เดือน 10ของ ทุก ๆ ปีที่บ่อน้ำร้อนคุสะฮิสิจะมี ประเพณีปลูกกระท่อมขึ้นมา และ หลังจากปลูกเสร็จก็จะเดินทาง กลับไปที่หมู่บ้าน แต่ปีนี้ยังมี ชายสามคน ยังหลงเหลืออยู่ที่ บ่อนํ้าร้อน เพราะพวกเขายังปลูก กระท่อมไม่เสร็จ ในดินนั้นอากาศ หนาวมาก พวกเขาจึงให้ยายคน หนึ่งลงไปที่หมู่บ้านเพื่อ ไปซื้อเหล้ามาดื่ม แต่ในระหว่างทาง ที่ไปนั้นเอง ชายคนนั้นก็ต้อง ประหลาดใจเมื่อเดินผ่านบ่อน้ำร้อน เพราะว่ามีเสียงคนตักน้ำ

ทั้ง ๆ ที่ไม่มีใครอยู่แถว ๆ นั่น ชายคนนั่นจึงแอบย่องไปดูก็พบ ร่างของหญิงชราผมยาวอยู่ที่ข้าง บ่อนํ้าร้อนนั่น ทันใดนั่นเองหญิงชราก็หันหน้ามาทางเขา แล้วเขา ก็ต้องตกใจจนร้องตะโกนออกมา ด้วยความกลัว และรีบวิ่งหนีไป จากที่นั่นเพราะว่าหญิงชราผู้นั่น มีตาอยู่ตาเดียวตรงกลางใบหน้า และตานั่นก็จ้องมองเขาอย่าง น่ากลัว เมื่อเขาวิ่งลับมาถึงที่กระท่อม เขาได้กลายเป็นโรคความจำเสื่อมด้วยความตกใจกลัว
ปีศาจตาเดียวอาจจะถือ ได้ว่าเป็นตัวแทนของปีศาจญี่ปุ่น ก็ว่าได้ แต่ว่าปีศาจตาเดียวนี้ไม่ ได้มีอยู่ที่บ่อน้ำร้อนคุสะฮิสึ ที่นี้ ที่เดียวเท่านั่น มีเรื่องราวของ ปีศาจตาเดียวเกิดขึ้นทั่วทุกที่และ บุคลิกลักษณะของปีศาจตาเดียว พวกนั่นก็แตกต่างกันไปอีกด้วยแต่ว่าในหนังสือ “บันทึก ญี่ปุ่น” ได้บันทึกเอาไว้ว่า ปีศาจ ตาเดียวนั่นแท้ที่จริงคือ เทพเจ้า ที่มีตาเดียวหรือบางทีก็เป็นเทพเจ้าที่ต้องสูญเสียดวงตาไปข้าง หนึ่งนั่นเอง

ตำนานผีญี่ปุ่น เรื่องเทพเจ้าแห่งโรคระบาด

ในเดือนที่ 5 ปีอันเชที่ 5 (ค.ค. 1858) โมริตะ โจสึเกะ คนงานเฝ้าบ้านขุนนางแห่งหนึ่ง แถบทาคาดามะในกรุงโตเกียว ได้เจอกับเหตุการณ์ประหลาด เหตุการณ์หนึ่ง วันนั้นเขารู้สึกไม่ค่อยสบาย จึงเข้านอนโดยไม่ได้ทานข้าวเย็น ไม่รู้ว่าเวลาผ่านไปนานเท่าไร และแล้วโจสึเกะก็ลืมตาขึ้น ทันใด นั้นเขาก็เห็นชายแก่คนหนึ่งมานั่ง อยู่ข้าง ๆ โจสึเกะจึงถามชายแก่ว่า “เจ้าเป็นใคร” ก็ได้รับคำตอบว่า “ข้าคือเทพเจ้าแห่งโรคระบาด" โจสิเกะตกใจมากจึงออกปากไล่ ชายแก่คนนั้นให้ออกไปจากบ้าน แต่แล้วชายแก่คนนั้นก็พูดกับ โจสึเกะว่า “ความจริงแล้ว พวกข้ามาถึงโตเกียวนี่ก็มืดค่ำแล้ว และไม่มีที่พัก เลยมาที่นี่ พวก ข้าขออาศัยอยู่ที่นี่ถึงพรุ่งนี้เช้า ได้ไหม พวกข้ามาทำธุระที่โตเกียวนี้ แต่ขอรับรองว่าจะไม่ ทำให้ท่านเดือดร้อนแน่..” โจสึเกะ จึงพยักหน้ารับ ทันใดนั้นเอง ชายแก่ก็หันหน้าไปทางหน้าบ้าน และตะโกนออกมาว่า “เอาล่ะ.. ทุกคนเข้ามาได้” เมื่อสิ้นเสียง ตะโกนของชายแก่เทพเจ้าแห่งโรคระบาดหลายตนรวมทั้งปีศาจสีแดงปีศาจสีน้ำเงินก็เข้ามาในบ้าน

รุ่งเช้าชายแก่คนนั้นได้ให้กระดาษแผ่นหนึ่งกับโจสึเกะ พร้อมกับพูดว่า “ขอบใจที่ให้ พวกข้าได้1พักอาศัยที่นี้คืนหนึ่ง ข้าเลยให้กระดาษขอบคุณไว้กับ เจ้า เอากระดาษแผ่นนี้ติดไว้ที่ ประตูถ้าพวกเพื่อนๆของข้า ที่เป็นเทพเจ้าแห่งโรคระบาดมา จะได้ไม่ทำให้เจ้าติดโรคระบาดไปด้วย"
โจสิเกะไม่เชื่อเหตุการณ์ ที่เกิดขึ้นทั้งหมด แต่ว่าตั้งแต่นั้น มาไม่นานเกิดอหิวาตกโรคระบาด ในโตเกียว แต่ว่าเขาก็สามารถ รอดพ้นจากโรคระบาดนั้นได้ เพราะเขาเอากระดาษขอบคุณ ที่ได้มาจากชายแก่คนนั้นติดที่ ประตูบ้านนั้นเอง

ตำนานผีญี่ปุ่น เรื่องล้างถั่วแดง

ชายคนหนึ่งรีบเดินอย่าง เร่งรีบเพราะว่าพระอาทิตย์กำลัง จะตกดินแล้ว ถ้ายังอยู่บนภูเขา แล้วพระอาทิตย์ตกดินจะทำให้ เดินทางลำบาก ไม่ถึงบ้านที่อยู่ ตรงเชิงเขา เพียงชั่วครู่เดียวพระอาทิตย์ก็ตกลงทางทิศตะวันตก ทำไห้เขาหมดกำลังใจและแรงที่ จะเดินต่อไป ทันใดนั้นเองเขาก็ ได้ยินเสียงคนร้องว่า “ล้างถั่วแดง..ให้คนกิน" ด้วยเสียงแปลก ๆ และแล้วเขาก็พบว่าที่ใกล้ ๆ นั้น มีแม่น้ำเล็ก ๆ สายหนึ่ง ทำให้ เขาคิดไปว่าอาจจะเป็นเสียงของน้ำไหลทำให้เขาหูแว่วได้ยิน เป็นอย่างนั้น ในที่สุดเขาก็หา ทางกลับบ้านโดยคิดว่า ถ้าเดิน ไปตามแม่น้ำนี้ก็อาจจะกลับไป ที่บ้านได้ ทันใดนั้นเองเขาก็ได้ ยินเสียงคนร้องว่า "ล้างถั่วแดง.. ให้คนกิน" อีกครั้งหนึ่ง เขาจึงรีบ เดินตามแม่น้ำจนสามารถลงจาก ภูเขาไปได้ในที่สุด

พวกผีปีศาจที่ปรากฏตัว แถว ๆ แม่น้ำนั้น คนส่วนมาก จะได้ยินแต่เสียงไม่เคยเห็นตัวเลย มีคนเชื่อกันทั่วประเทศญี่ปุ่น ว่าผีตนนั้น บางที่ก็ปรากฏตัวเป็น สุนัขจิ้งจอกหรือบางทีก็เป็นกบ ขึ้นกับแต่ละท้องที่ การที่ ผีตนนี้ปรากฏตัวที่ข้างลำน้ำและถั่วแดงเป็นของกิน ในวันสำคัญ ทำให้คนทั่วไปเชื่อ กันว่าการล้างถั่วแดงนี้อาจจะ เกี่ยวข้องกับเทศกาลเทพเจ้าแห่งน้ำก็เป็นได้

ตำนานผีญี่ปุ่น เรื่องโรคตาฝาด

ลูกชายยองนายทหารคน หนึ่งเพิ่งกลับมาจากข้างนอก พอไปเปิดประตูของตัวเองก็ต้องตกใจเพราะว่าใครคนหนึ่งนั่งอยู่ที่โต๊ะเขียนหนังสือ เมื่อเขาขยี้ตาก็พบว่าผู้ชายหน้าเหลืองคนนั้นคล้ายกับตนเองมาก เขาจึงถามว่า “แกเป็นใคร” แต่ผู้ชายคนนั้นยังคงนั่งเฉยๆไม่ตอบอะไร เขารวบรวมความกล้าเดินเข้าไปใกล้ผู้ชายคนนั้น ทันใด นั้นเองร่างของผู้ชายคนนั้นก็หายไป

เขาจึงนำเรื่องประหลาดนี้ ไปเล่าให้แม่ฟัง เมื่อได้ฟังแล้ว แม่ของเขาก็มีสีหน้าเศร้าทันที เพราะว่าเธอรู้ว่าลูกของเธอเป็น โรคตาฝาด อาการของโรคก็คือ ผู้ป่วยจะมองเห็นตัวเองมีสองราง แต่ไม่รู้เลยว่าร่างโหนเป็นตัวจริง ร่างไหนเป็นตัวปลอม และจะ ต้องตายในที่สุด ตั้งแต่วันที่เขา มองเห็นคนที่มีร่างเหมือนตนเอง เป็นต้นมา เขาก็ล้มเจ็บและเกิด เรื่องน่ากลัวมากมาย และใน ปีนั้นเองเขาก็ตาย
เรื่องนี้เป็นเรื่องที่แต่งขึ้นใน สมัยเอโดะ นอกจากนี้ก็ยังมีเรื่องต่าง ๆ ที่คล้าย ๆ กันอีกมาก มายหลายเรื่อง ที่นึกออกตอน นี้คือ เรื่องที่เกิดขึ้นในประเทศ เยอรมัน เนื้อเรื่องคล้าย ๆ กันคือ มีคนที่เหมือนกับตัวเองปรากฏตัวขึ้นมา และไม่ใช่มีแต่ที่เยอรมัน เท่านั้น แต่มีทั่วไปในทวีปยุโรป ถึงแม้จะมีเป็นเรื่องราวที่ เกิดต่างที่กัน แต่ก็น่าแปลก ตรงที่มีเนื้อเรื่องที่คล้าย ๆ กัน